دوست من، پیانو

دوست من، پیانو

آموخته های من از نوازندگی پیانو
دوست من، پیانو

دوست من، پیانو

آموخته های من از نوازندگی پیانو

چطوری پیانو تمرین کنیم، و خسته نشیم؟

رمز تداوم حرکت ما در آموزش پیانو چی میتونه باشه؟ چه عاملی میتونه انقدر قدرتمند باشه که ما رو در مقابل سختی قطعات تا حدودی مشکل و تمرین های مداوم خسته نکنه، و ما رو همچنان امیدوار نگه داره؟


تجربه ی من در این یک سالی که گذشت، که برابر هست با مدت زمانی که شروع کردم به آموختن پیانو، کلا در این مطالب خلاصه میشه:


1- قطعاتی رو اجرا کنید، که دوست دارید. ممکن هست که بگید: استاد به ما اجازه نمیده. خوب، با استاد مشورت کنید و ازش بخواید راهنماییتون کنه تا روی یکی از قطعاتی که دوست دارید کار کنید. مثلا: از کتاب "40 قطعه"، یا پیشرفته ترِ اون، کتاب "30 قطعه"، اونهایی رو که دوست دارید انتخاب کنید و تمرین کنید. بعد از یه مدت روی اون ها کار کنید و به سلیقه ی خودتون تغییراتی توی اونها اعمال کنید.

قطعه ی Love Story که اجرای این حقیر هست و توی وبلاگ قرار دادم، حالت تغییر یافته و تنظیم خودم از همین قطعه در کتاب "40 قطعه" هست که با گوش کردن و خواندن آهنگ اصلی و تنظیم استاد لاچینی روش اعمال کردم. و همیشه اجراش میکنم.


2- تمرین پیانو باید در مدت زمانی انجام بشه که خسته نشین. اگه بیش از اندازه به خودتون فشار بیارین، اصرش بالعکس خواهد بود! و زده میشین از پیانو. در جاهای مختلفی (از اینترنت گرفته تا کتابای مختلف) گفته شده که حداکثر زمان تمرین مفید برای پیانو 2 ساعت هست، بصورت روزانه. یعنی در هفته میشه 14 ساعت. البته ممکنه شما بخواین تقسیم کنین و در روز بیش از دو ساعت تمرین کنین، مثلا صب دو ساعت، و شب هم دو ساعت. هر چقدر که میتوانید تمرین کنین، و فشار نیارین به عضلاتتون. چون میتونه روی کمر، گردن، و دست های شما تاثیرات بدی بذاره. 

دوستی رو میشناسم که فشار به گردن خودش آورد، و الان دیگه نمیتونه بشینه پشت پیانو!!! دیگه خودتون درک کنین حال الانشو!! 


2- اجرا با یک دوست. مهم نیست که دوستتون هم حتما پیانیست باشه. قطعا خوب خواهد بود که با دوستی تبادل نظر کنین که از شما بالاتر باشه، و مشکلاتتون رو بررسی کنه و رفع کنه. اما دوستی هم سطح هم زیبایی خودش رو داره، میتونین باهم بنوازین، میتونین دو نفری باهم بشینین پشت یه پیانو (دوئت هم میگن) و بنوازین (که البته نیاز به تمرین های زیادی داره این مسئله). 

میتونین اجراهای دو نفری یا سه نفری داشته باشین، با دوستی که ویولون مینوازه، گیتار یا حتی تنبک و فلوت. مهم هماهنگی هست بین شما. شوقی که اجراهای چند نفری و تمرین های چند نفری در شما ایجاد میکنه، و پیشرفتی که در این مسیر واستون به ارمغان میاره، غیر قابل توصیف هست! 


3- تا میتونین اجراهای مختلف از پیانو تماشا کنین، کنسرت یا تک نوازی های اساتید، حرکات دستاشون رو نگاه کنین و بررسی کنین. من خیلی از تکنیک هایی که بلدم رو از فیلم های کنسرت ها و تک نوازی ها یاد گرفتم! و تمرین کردم ببینم میتونم همون کارا رو انجام بدم یا خیر. قطعا شما هم میتونین دوستان عزیز. 


به امید درخشش همه ی دوستان در فعالیت مورد علاقشون...