دوست من، پیانو

دوست من، پیانو

آموخته های من از نوازندگی پیانو
دوست من، پیانو

دوست من، پیانو

آموخته های من از نوازندگی پیانو

چطوری پیانو تمرین کنیم، و خسته نشیم؟

رمز تداوم حرکت ما در آموزش پیانو چی میتونه باشه؟ چه عاملی میتونه انقدر قدرتمند باشه که ما رو در مقابل سختی قطعات تا حدودی مشکل و تمرین های مداوم خسته نکنه، و ما رو همچنان امیدوار نگه داره؟


تجربه ی من در این یک سالی که گذشت، که برابر هست با مدت زمانی که شروع کردم به آموختن پیانو، کلا در این مطالب خلاصه میشه:


1- قطعاتی رو اجرا کنید، که دوست دارید. ممکن هست که بگید: استاد به ما اجازه نمیده. خوب، با استاد مشورت کنید و ازش بخواید راهنماییتون کنه تا روی یکی از قطعاتی که دوست دارید کار کنید. مثلا: از کتاب "40 قطعه"، یا پیشرفته ترِ اون، کتاب "30 قطعه"، اونهایی رو که دوست دارید انتخاب کنید و تمرین کنید. بعد از یه مدت روی اون ها کار کنید و به سلیقه ی خودتون تغییراتی توی اونها اعمال کنید.

قطعه ی Love Story که اجرای این حقیر هست و توی وبلاگ قرار دادم، حالت تغییر یافته و تنظیم خودم از همین قطعه در کتاب "40 قطعه" هست که با گوش کردن و خواندن آهنگ اصلی و تنظیم استاد لاچینی روش اعمال کردم. و همیشه اجراش میکنم.


2- تمرین پیانو باید در مدت زمانی انجام بشه که خسته نشین. اگه بیش از اندازه به خودتون فشار بیارین، اصرش بالعکس خواهد بود! و زده میشین از پیانو. در جاهای مختلفی (از اینترنت گرفته تا کتابای مختلف) گفته شده که حداکثر زمان تمرین مفید برای پیانو 2 ساعت هست، بصورت روزانه. یعنی در هفته میشه 14 ساعت. البته ممکنه شما بخواین تقسیم کنین و در روز بیش از دو ساعت تمرین کنین، مثلا صب دو ساعت، و شب هم دو ساعت. هر چقدر که میتوانید تمرین کنین، و فشار نیارین به عضلاتتون. چون میتونه روی کمر، گردن، و دست های شما تاثیرات بدی بذاره. 

دوستی رو میشناسم که فشار به گردن خودش آورد، و الان دیگه نمیتونه بشینه پشت پیانو!!! دیگه خودتون درک کنین حال الانشو!! 


2- اجرا با یک دوست. مهم نیست که دوستتون هم حتما پیانیست باشه. قطعا خوب خواهد بود که با دوستی تبادل نظر کنین که از شما بالاتر باشه، و مشکلاتتون رو بررسی کنه و رفع کنه. اما دوستی هم سطح هم زیبایی خودش رو داره، میتونین باهم بنوازین، میتونین دو نفری باهم بشینین پشت یه پیانو (دوئت هم میگن) و بنوازین (که البته نیاز به تمرین های زیادی داره این مسئله). 

میتونین اجراهای دو نفری یا سه نفری داشته باشین، با دوستی که ویولون مینوازه، گیتار یا حتی تنبک و فلوت. مهم هماهنگی هست بین شما. شوقی که اجراهای چند نفری و تمرین های چند نفری در شما ایجاد میکنه، و پیشرفتی که در این مسیر واستون به ارمغان میاره، غیر قابل توصیف هست! 


3- تا میتونین اجراهای مختلف از پیانو تماشا کنین، کنسرت یا تک نوازی های اساتید، حرکات دستاشون رو نگاه کنین و بررسی کنین. من خیلی از تکنیک هایی که بلدم رو از فیلم های کنسرت ها و تک نوازی ها یاد گرفتم! و تمرین کردم ببینم میتونم همون کارا رو انجام بدم یا خیر. قطعا شما هم میتونین دوستان عزیز. 


به امید درخشش همه ی دوستان در فعالیت مورد علاقشون...

نظرات 2 + ارسال نظر
مهدی اورسجی یکشنبه 8 اردیبهشت‌ماه سال 1392 ساعت 08:27 ب.ظ

سلام
قلمت سبز

سلام بر شما استاد بزرگوار.

تشکر فراوان از حضور شما، درود بر مهربانی شما

گندم شنبه 21 اردیبهشت‌ماه سال 1392 ساعت 12:33 ق.ظ

گزینه دو رو دوست دارم احتمالا باید جالب باشه

بلی بلی

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد