دوست من، پیانو
آموخته های من از نوازندگی پیانودوست من، پیانو
آموخته های من از نوازندگی پیانوبداهه نوازی با پیانو
عنوانِ این مطلب، واسه خیلیا خیلی خیلی ترسناکه!! فکر کن، نشستی پشت یه پیانو، یه جمعیتی هم داره نگات میکنه، حالا باید بدون اینکه قطعه ای رو قبلا تمرین کرده باشی، همزمان با ساختنش توی ذهنت، باید اجراش هم کنی! تازه اجرات باید جوری باشه که نُت ها رو اشتباه نزنی ((اشتباه نزنی!! فکر کن!!! اصلا چی داری میزنی که اشتباه نزنی!!!))
خوب توی این پست، راجب بداهه نوازی در پیانو موضوعاتی رو مطرح می کنم.
به دو نکته ی زیر دقت کنین دوستان:
1) بداهه نواز دانش و توانایی های یک آهنگساز تمام عیار و حرفه ای را دارد.
2) بداهه نواز تمام مراحلی که آهنگساز معمولی باید بصورت آکادمیک در مدت زمان قابل ملاحظه ای طی کند تا به یک اثر هنری برسد را در ذهن خود می پروراند و در حین اجرای موسیقی طی کرده آنرا اجرا می کند. (منبع)
در همون منبع قبلی، از باخ، شوبرت، موتزارت، بتهون، دبوسی، لیست، شوپن و برامس بعنوان بداهه نوازان حرفه ای تاریخ پیانو یاد کرده، که پیشنهاد میکنم حتما مطالعه کنین دوستان.
خوب، حالا سوال اینجاست: چطور میشه یک اجرای بداهه داشت؟ آیا نکاتی هست که راهنمای ما در این زمینه باشه؟ اصلا تلاش برای بداهه نوازی به درد ما میخوره؟
در جواب، از آخر میام به اول.
تا حالا شنیدین که میگن: "سنگ بزرگ نشانه نزدنه"؟ خوب، باید خدمت شما عرض کنم که من چندان اعتقادی به این مطلب ندارم!! میدونین چرا؟ چون اگر شما به کاری علاقه داشته باشین، و واقعا بخواین در اون موفق باشین، پس موفق خواهید بود. انتخاب یک مسیر، شما رو به حرکت میندازه، و خود حرکت یقینا توش یادگیری مسائل گوناگون و بیشماری داره. اگر هدف شما بداهه نواز بودن هست، در این مسیر خود به خود این مطالب رو یاد خواهید گرفت: قطعات بیشماری از آهنگسازان مشهور رو خواهید شنید، گام ها رو خوب یاد میگیرین، آکوردها رو هم خوب یاد میگیرین. این سه تا شرط بداهه نواز شدن هستن.
خوب، حالا میریم سراغ قدم هایی که باید برداریم، تا بتونیم بداهه نواز بشیم. (منبع)
1- تا میتونین قطعات آهنگسازان مختلف رو مطالعه، بررسی و اجرا کنین، تا در زمان اجرای خودتون یوقت بصورت ناخواسته از اونا تقلید نکنین.
2- گام ها رو یاد بگیرین. یادگیری گام ها یکی از اصول پیشرفت در نوازندگی هر آلت موسیقی ای هست. در همین وبلاگ هم تاپیکی با عنوان گام شناسی هست که در اون به تفصیل از تک تک گام ها صحبت خواهد شد. هر گامی، یک اصول ساخته شدن داره. چه ماژور، چه مینور، یک قانون ثابت برای ساخته شدن اون گام هست. گام بصورت کلی یعنی کلیدهایی که میتونین با هم توی یه اجرا، بنوازینشون. یقینا وقتی این مطلب رو بدونین، اگر قطعه ای هم توی ذهنتون نباشه، فقط کلیدهایی که باید فشار داده بشن رو بنوازین، خودش میشه یه موسیقی بداهه!! میخواد قشنگ باشه یا نباشه.
3- آکوردها رو یاد بگیرین. آکورد یعنی فشردن تعدادی از کلیدهای پیانو با هم. که این هم قانون داره واسه خودش، و با یادگیریش راحت میتونین اگر آکوردی یادتون رفت اونو بگیرین روی کلیدهای پیانو. یقینا با ممارست و تکرار آکوردها، توی ذهنتون حک میشن و هر بار لازم نیست که قانون ساخته شدن آکوردهای مختلف رو به خاطر بسپرین. در بحث آکوردها، بصورت کامل توضیح خواهم داد مباحث مربوط بهش رو.
4- به عدد انسان های روی زمین، تکنیک برای بداهه نوازی هست! در ادامه چندتا از تکنیک های پیشنهاد شده رو معرفی میکنم دوستان:
a. تکنیک اول
1) بشینیم پشت پیانو و فقط کلیدهایی رو فشار بدیم که توی یک گام هستند.
2) دست چپمون بصورت همزمان آکورد بگیره، آکوردهایی که در اون گام هستن. بصورتی که: هرچه پیش آید، خوش آید.
3) با دست راستمون یه ملدوی رو اجرا کنیم. لازم نیست از قبل بدونیم، فقط توی گام مورد نظر باشه.
4) وقتی به یه روند خو گرفتیم، حالا کلیدها رو عوض کنیم، بریم یه اکتاو بالاتر، یا پایین تر، که آهنگمون رنگ و بویی بگیره.
تکنیک دوم
1) در هر میزان، حالا میخوایم کل قطعه بصورت چهار چهارم باشه، یا هر حالت دیگه ای که دلتون میخواد، با دست چپمون یه آکورد رو بگیریم. مثلا میزان اول آکورد اول در گام مربوطه، میزان دوم یه آکورد دیگه و به همین شکل ادامه میدیم.
2) با دست راستمون هم یه ملودی دلخواهی در همون گام بنوازیم، که نت های همون آکورد دست چپ رو داشته باشه.
3) این روند رو تا زمانی که مسلط بشیم به قضیه ادامه بدیم.
تکنیک سوم
1) با جون و دل کتاب هانون رو تمرین کنیم!!! توی این کتاب، بعد از تمرین دادن انگشتان، میره سراغ گام های پیانو، که بصورت دو دستی اجرا میشن. پس از یادگیری اجرای گام ها بصورتی که تعریف شده، سعی کنیم همون گام ها رو بصورت های مختلف دیگه ای که دلمون خواست اجرا کنیم.
2) سعی کنیم یه بازی با دستامون راه بندازیم. یعنی مثلا دست چپ یه ملودی دلخواه بزنه، بعد سعی کنیم همون ملودی رو با دست راست بزنیم. نیازی نیست که ملودی های طولانی و سخت رو از اول تمرین کنیم، از ملودی های دو یا سه نُتی شروع میکنیم، و گسترشش میدیم. یقینا باید توی یه گام خاص باشن.
d. تکنیک چهارم
1) سعی کنیم واسه آکورد گیری، فقط به نُت اول یا نُتِ آخری که در یک میزان با دست راستمون مینوازیم دقت کنیم، و آکورد اون نُت رو بگیریم.
2) میشه که جای دستهای آکورد گیرنده و ملودی یا آرپژ نوازنده رو جابجا کرد. یعنی با دست راست آکورد گرفت، و با دست چپ ملودی زد.
خوب دوستان، کُلّی کار گفتم، آره؟! خیلی زمانبر هست، آره؟! بله دیگه!!
اینا یعنی حداقل ده سال تلاش و تمرین با پیانو، یعنی یه اراده ی قوی واسه یادگیری پیانو، نه فقط واسه کلاس گذاشتن و یا خودنمایی، که متعسفانه خیلیا گرفتارشن.
کسانی رو میشناسم که در سنین بالا، غبطه ی این رو میخورن که چرا یادگیری یه وسیله ی موسیقی و نوازندگی یه ساز ساده رو هم، تا زمانی که میتونستن، انجام ندادن!! دوستان پیانیست، قدر پیانو یا اُرگی که دارید رو بدونین، و زندگی خودتون رو با اون رنگ آمیزی کنین، که دنیا خیلی زودگذره.
بدرخشین عزیزان، بدرخشین...
پیانو، راک و جاز...
سلاااااااااام.
واسه دوستای عزیزی که علاقه مند به سبک جاز و راک و کانتری هستن، یه مجموعه آموزشی عالی رو سراغ دارم که میتونن تمرین کنن و واقعا لذت ببرن. مجموعه ی Learn and Master Piano از شرکت LEGACY.
تنها مطلبی که هست اینه که این مجموعه به زبان انگلیسی هست، و توی چهار دی وی دی. من خریدمش از اینترنت و ازش استفاده کردم، عالیه.
اگر علاقه دارن دوستان بگن که واسش زیرنویس بگذارم و در اختیارتون قرارش بدم.
در هر صورت، میتونین لینک یکی از سایتایی رو که این مجموعه رو میفروشه رو داشته باشین.
پیروز و سربلند باشین عزیزان...
*** دقت کنین عزیزان، من با این سایت هیچ نمونه ارتباطی ندارم!! فقط این سایت رو توی جستجوهای اینترنتی پیدا کردم و لینکش رو دارم میدم خدمت شما. این نکته رو مدنظر داشته باشین ***
سرعت؟ یا صحت؟
سریع نواختن؟ یا درست نواختن؟!
سلام دوستان عزیز، و همراهان همیشگی.
ایمیلی دریافت کردم از یکی از همراهان وبلاگ، که پرسیده بودن چطور میشه سریع نواخت.
نظر عزیزان رو به چند نکنه جلب میکنم:
1- سریع نواختن شرط نیست، درست نواختن مهمه! اصرار نداشته باشین که از ابتدای کار هرچی قطعه هست رو سریع اجرا کنین، که بعدا به شدت پشیمون میشین!! مجبور خواهید بود برگردین عقب و اشتباهاتی که دارین رو، که شامل اجرای غلط قطعه و شکل غلط انگشتان و بدن هست رو دوباره تمرین کنین، که به شدت اذیتتون خواهد کرد. پس در مرحله ی اول درست اجرا کنین و آهسته، بعد روی سرعت خودتون کار کنین.
2- تمرین تمرین تمرین!!! هیچ پیانیستی از بدو تولد پیانست نبوده، با تمرین به درجات بالای هنر رسیده. این مسئله در همه ی زمینه ها هست و صادقه. پی باز هم: تمرین تمرین تمرین...
3- بهترین و مهم ترین کتابی که باید تمرین از روی اون صورت بگیره کتاب هانون هست. در این پست راجب این کتاب قبلا صحبت های کردم. ببینین دوستان، حتما از روی این کتاب باید تمرین کنین، ببینین: باید!!! این کتاب شامل تمرین هایی واسه تقویت انگشتان و همچنین افزایش سرعت شما هست. نکته خیلی خیلی مهم اینه که حتما باید تمرینات این کتاب رو با مترونوم انجام بدین، ببینین: حتما با مترونوم!! بهتون قول میدم که اگر بصورت اصولی از کتاب استفاده کنین، قبل از تمرین پنجم (که جمعا شصت تمرین هست) به جایی میرسین که باورتون نمیشه خودتون. میتونین این کتاب رو بصورت اینترنتی سفارش بدین و خریداری کنین، اگه کتاب فروشی های اطراف شما این کتاب رو ندارن. در انجام تمرینات کتاب هانون دقت به این نکات ضروریه:
1) تمرین ها جوری طراحی شده که واسه هر دو دست هست. اول باید دست ها رو بصورت تکی تمرین داد، بعد باهم و با سرعت پایین، و بعد از اون سرعت رو کم کم، با استفاده از مترونوم افزایش داد. نه اینکه از اول گیر بدیم که الا و بلا من باید همشونو با سرعت بالا از همون اول اجرا کنم!!!
2) بدون مترونوم این کتاب واقعا به دردتون نمیخوره!!! به اشتباه می افتین تا اینکه پیشرفت کنین!!
یک فیلم آموزشی از سایت YouTube رو اینجا قرار میدم واسه دیدن تمرین اول کتاب هانون. دقت کنین که میتونین اجرای بیشتر قطعات هانون رو از طریق سایت YouTube دنبال کنین. من سعی میکنم تمریناتش رو دانلود کنم و در سرور دیگه ای بگذارم که نیازی به فیلتر شکن نداشته باشه. (مملکته ما داریم؟؟!!!)
به امید پرواز همه دوستان در آسمان هنر...
شناخت کلید های پیانو، و نت های مربوط به آن ها
قبل از اینکه بخوام راجبه گام ها صحبت کنم، اجازه بدین یه نگاه کلی و سریع به کلید های پیانو داشته باشیم. از این طریق مفهوم 7 نتِ الفبای موسیقی رو هم دوره میکنیم.
وقتی میشینیم پشت یه پیانو، با همچین تصویری روبرو میشیم:
واسه دانلود عکس در حالت بزرگتر روی لینک زیر کلیک کنید:
در نظر اول، واسه کسایی که آشنا نیستن با مفاهیم نت و ساختار پیانو، ممکنه فکر کنن که غیر ممکن هست که بتونن از این 88 تا کلید، و ارتباطشون با هم سر در بیارن. که خوب، اتفاقا کاملا بالعکس هست! خیلی هم راحته و اتقافا جذاب!
نظرتون رو به کلید های تیره ی روی عکس بالا جلب میکنم. اگه خوب دقت کنین، به ساختار زیر میرسین:
که شامل 7 تا کلید سفید و 5 تا کلید سیاه هست. این ساختار در عکس اولی 7 بار تکرار شده، که با دقت میتونین متوجه این امر بشین. اگه یه جمع و ضرب ساده انجام بدین خواهید دید که 7+5 برابر میشه با 12، که وقتی 12x7 بشه، میشه 84 تا کلید. 4 تا کلید باقیمونده هم از سمت چپ 3تا، و سمت راست یکی هست که با هم میشن کلا 88 تا.
حالا به تصویر زیر دقت کنین:
این تصویر، اسامی کلید ها رو یکی یکی واسمون مشخص میکنه. همونطور که میبینین، روی هر کلیدِ سفید، 2تا اسم نوشته شده، یکی با حروف تکی انگلیسی که از C شروع میشه و به B ختم میشه (از چپ به راست)، و نوع دوم اسم گذاری هم که از Do شروع میشه و به SI ختم میشه. اینا همون الفبای اصلی موسیقی هستن.
همونطور که میدونین دوستان، کلا 2 تا سیستم برای نامگذاری نت ها هست، اولین سیستم مربوط میشه به غرب، و دومیش هم برگرفته از آهنگسازان اروپایی در اوایل 1900 میلادی هست که در اروپا، و آسیا استفاده میشه.
تا اینجا، هر کسی که اندک آشنایی ای با الفبای موسیقی داشته باشه، دیگه مشکلی نخواهد داشت با کلید های پیانو، دیگه چه برسه به اساتیدی که در زمینه ی ساز خاصی فعالیت داشتن قبلا. اجازه بدین ادامه ی مفهوم نت و فاصله ها رو واگذار کنیم به بخش تئوری موسیقی.
وقتی که میخوایم گامِ خاصی رو روی کلید های پیانو، پیاده سازی کنیم، باید نت های مربوط به اون گام رو بدونیم. با فشار دادن کلید مربوطه به اون نت، گام رو میشه اجرا کرد. بعنوان مثال، ساده ترین گامی که معمولا بعنوان اولین گام ماژور آموزش میدن، گامِ C یا همون Do ماژور هست (در پست های بعدی مفصلا توضیح داده خواهد شد)، که تشکلیل شده از نت های: C,D,E,F,G,A,B,C. شما با فشار دادن این کلید ها، گامِ دو ماژور رو اجرا کردین.
در ادامه ی مطلب اسامی کلید ها در ناحیه های مختلف مربوط به کلید های پیانو توضیح داده شده، به همراه شکل نت مربوط به هر ناحیه، که واسه علاقه مندان بسیار تا بسیار مفید خواهد بود.
چگونه تمرین رو شروع کنیم؟
برای یادگیری پیانو چگونه باید عمل کرد؟ وقتی ساز رو تهیه کردم، قدم بعدی چه چیزی میتونه باشه؟ چه مسائلی در یادگیری سریع موثر هستن؟ و سوالاتی از این قبیل ذهن علاقه مندان به یادگیری این ساز بی نظیر رو پر میکنه، وقتی میخوان تازه قدم بذارن توی این مسیر. یقینا اگه یه دید کلی از مسیری که قصد عبور از اون رو داشته باشیم و بتونیم بدست بیاریم، در طی کردن او مسیر میتونه یاریگر ما باشه.
در متن زیر، که از سایت آقای حامد موثقی انتخاب کردم، مسیر حرکت ما به خوبی مشخص میشه، و در این وبلاگ سعی بر این دارم که قسمت به قسمت مطالب رو، تا اونجا که بتونم توضیح بدم و نرم افزارها و سایت های مفید یا قطعات و اجراهای مختلف رو در اختیار دوستان قرار بدم.
در قسمت سلفژ از نوشته های زیر، یک نرم افزار با نام Music Trainers 2.1.2 معرفی شده، که قویا توصیه میکنم حتما دانلودش کنین. با هر سازی هم که مشغول به تمرین هستین، این نرم افزار در فهمِ سلفژ، که در آینده توضیحات تکمیلی بیشتری نسبت به نوشته های اومده در ادامه خدمتتون ارائه خواهم داد، به درد بخور هست و شدیدا در فهم موسیقی میتونه کمکتون کنه.
به طور کل هنرجو برای یادگیری اصولی یک ساز نیازمند فراگیری مطالب زیر است :
۱- تئوری موسیقی
محور اصلی تئوری موسیقی، بحث در مورد ماهیت، اصول، قواعد و همچنین خواندن و نوشتن و اجرای موسیقی است. همه کسانی که به نوعی به فعالیت در زمینه موسیقی می پردازند نیازمند یادگیری تئوری موسیقی می باشند. بهرمندی از دانش تئوری موسیقی در کنار فعالیت های عملی می تواند پیشرفت یک هنرجو را تضمین کند.
خوشبختانه کتاب های مختلفی در زمینه تئوری موسیقی در کشورمان منتشر شده است که هنرجو می تواند به تنهایی یا زیر نظر مربی به یادگیری مفاهیم آن بپردازد. از میان کتاب های منتشر شده در ایران شخصا کتاب "تئوری بنیادی موسیقی" تالیفپرویز منصوری را می پسندم. این کتاب در عین سادگی و روان بودن تقریبأ به همه مباحث تئوری موسیقی پرداخته است و می تواند مرجعی مناسب برای علاقه مندان به موسیقی باشد.
۲ - سلفژ
کلمه سلفژ ممکن است برای بسیاری از هنرجویان مبتدی نا آشنا باشد. معنی این کلمه نت خوانی است. در این بخش هنرجو باید با مبانی نت خوانی به صورت تئوری و عملی آشنا شود.
برای خواندن و نوشتن موسیقی از خط مخصوص موسیقی یا خط نت استفاده می شود که همه هنرجویان برای فراگیری اصولی سازشان به آن نیاز دارند. خط موسیقی ابزار و الفبای آموزش در موسیقی است که مانند هر خط دیگری از نشانه ها و قواعد خاص خود بهره می گیرد. از آنجا که یادگیری و تسلط بر این خط نیازمند تمرین فراوان و همچنین صرف زمان کافی است از این رو هنرجویان برای کسب موفقیت در سازشان باید از همان ابتدا یادگیری خط نت را در رأس کار خود قرار دهند.
سلفژ خود شامل دو بخش است:
الف ) سلفژ سازی و یا پارلات (Parlati )
هدف این بخش از سلفژ آشنایی هنرجو با نت های موسیقی (از بم ترین تا زیرترین در گستره صوتی- موسیقایی)، درک ریتم و ریتم خوانی ، تقویت سرعت در چشم خوانی (Sight Reading) و تسلط وی بر اجرای نت های مورد نظر است.
ب ) سلفژ آوازی و یا کانتات (Cantati )
بخش آوازی سلفژ تربیت گوش (Ear Training) هنرجو از نظر آوایی و درک صوت و نیز آموزش وی برای خواندن و سراییدن صحیح نت های موسیقی است.
از نظر اصول آموختن موسیقی سلفژ یکی از پایه ای ترین و تاثیرگذارترین بخش ها برای تربیت یک نوازنده و یا خواننده است. لذا عدم آشنایی هنرجو با این بخش موجب تضعیف پایه آموزش موسیقی در وی خواهد شد.
در اینجا برای یادگیری سلفژ و تئوری موسیقی وبسایت زیر را برای علاقه مندان آشنا به زبان انگلیسی معرفی می کنم:
همچنین برای تمرین سلفژ می توانید نرم افزار کم حجم و بسیار سودمند این وبسایت را که در قالب فایل Macromedia Flash می باشد از اینجا دانلود کنید.
۳- تمرینات تکنیکی
هدف از تمرینات تکنیکی رفع ضعفهای اجرایی هنرجو است. این ضعف ها در ساز پیانو می تواند کندی در اجرا، ضعف انگشتان به خصوص انگشتان دست چپ در اجرای سریع و روان قطعات، هماهنگ نبودن دو دست، ضعف در تشخیص و هماهنگی ضرب و ریتم و ... می باشد. به علاوه. بسته به سطح نوازندگی هنرجو تمرینات تکنیکی مناسبی وجود دارد که موجب آشنایی وی با تکنیک های نوازندگی پیانو خواهد شد. این تمرینات با صلاحدید مربی برای هنرجو در نظر گرفته خواهد شد.
۴-قطعه
قطعه یا آهنگ اثری از یک آهنگساز است که برای ساز و یا سازهای به خصوصی ساخته می شود. هدف نهایی آموزش و تربیت یک نوازنده، اجرای این بخش است. برای هنرجویی که به درجه نوازندگی رسیده است نوع قطعه می تواند مهم نباشد و در واقع این هنرجو می تواند بسته به سلیقه و روحیات خود قطعه مورد نظرش را خود انتخاب کند. اما برای هنرجویی که در مرحله آموختن است انتخاب قطعه باید مناسب با سطح نوازندگی او باشد.
از آنجاییکه معمولا آهنگسازان در تصنیف قطعات خود اهداف آموزشی خاصی را دنبال نمی کنند ممکن است آثار ساخته شده آنها مناسب آموزش به هنرجو نباشد. بنابراین موسیقیدانان و مولفین کتب آموزشی موسیقی، برای بهره بردن از این گونه قطعات معمولا آنها را تا جاییکه به محتوای قطعه لطمه وارد نشود ساده می کنند. به اینگونه قطعات، قطعات ساده شدهSimplified Pieces () گفته می شود. به عنوان مثال اجرای بخشی از سمفونی شماره 5 بتهوون توسط پیانو و برای یک هنرجو که در مرحله آموزش قرار دارد امکان پذیر نیست. چرا که این قطعه برای ارکستر بزرگ نوشته شده است و نه برای یک ساز به تنهایی. در اینجا علاوه بر ساده کردن، باید قطعه به گونه ای تغییر یابد که مناسب اجرا توسط پیانو گردد و در عین حال یاد آوری کننده سمفونی 5 برای شنونده باشد.
در هر جلسه آموزش، مربی قطعه مناسب با توان هنرجو را برای وی انتخاب کرده و در اختیار او قرار می دهد. گرچه درخواست هنرجو برای یادگیری آهنگ مورد علاقه اش نمی تواند از از سوی مربی مربوطه نادیده گرفته شود ولی با اینحال وی باید در نظر داشته باشد که در صورتی که قطعه درخواست شده در حد توانایی او نباشد، سعی در اجرای قطعه به هر طریق و نگرفتن نتیجه مناسب می تواند انگیزه یادگیری و اعتماد به نفس را در وی کاهش دهد و چه بسا وی را از ادامه یادگیری موسیقی منصرف نماید.
۵- متود آموزشی :
برای یادگیری و تسلط بر روی یک ساز، روشها و تمارین ویژه ای وجود دارد که مخصوص آن ساز ساخته و تألیف می شوند که به این تمرین ها متود (Method ) گفته می شود. متودها همه مباحث و مفاهیم آموزشی را در قالب تمرینات ویژه و هدفدار به هنرجو آموزش می دهند. همچنین متودها دارای سطوح آموزشی متفاوتی هستند و بسته به سطح نوازندگی هنرجو متود های مختلفی تالیف می شود. متود های جامع و کامل تر معمولا به صورت دوره (Course) تالیف می شوند و هنرجو را از سطوح مبتدی و پایه ای به سطوح پیشرفته و بالاتر هدایت می کنند. در این نوع متود ها معمولا همه نیازهای آموزشی یک هنرجو از جمله نت خوانی و تکنیک هم لحاظ می شود.
متود هایی که برای شروع آموزش پیانو تصنیف می شوند باید شامل تمام فاکتورهای فوق باشند. یعنی علاوه بر آموزش خط نت و مفاهیم آن، به تدریج پایه هنرجو را برای یادگیری و تسلط بر ساز تقویت کنند. از آنجا که در بیشتر موارد آموزش موسیقی از سنین پایین تر آغاز می شود، این متود ها باید طوری طراحی شوند که بتواند با هنرجو ارتباط برقرار کند. به کار بردن قطعات آشنا برای گوش کودک در کنار تمرینات تکنیکی، استفاده از شکل ها و تصاویر مناسب (در صورت امکان رنگی) و چاپ تمیز و درشت خط نت از ویژگی های یک متود خوب برای شروع است.
از آنجایی که روند آموختن ساز به خصوص ساز پیانو که از گستردگی آموزشی بالاتری برخوردار است ممکن است موجب خستگی هنرجو شود، مولفین اینگونه متود ها سعی می کنند برای حفظ زیبایی و جذابیت کار به نوعی تمرینات آموزشی را با قطعات آشنا با گوش هنرجو تلفیق کنند به گونه ای که هم لطمه ای به قطعه اصلی وارد نشود و هم اهداف آموزشی متود تحقق یابد. معمولا متودهایی که در قالب آهنگ هستند بیشتر مورد توجه هنرجویان به خصوص کودکان قرار می گیرند. علاوه بر این، همزمان با افزایش سطح نوازندگی هنرجو، قطعاتی در قالب آهنگ و متناسب با سطح توان هنرجو از سوی مربی مربوطه اش انتخاب شده و در اختیار او قرار می گیرد تا هنرجو برای ادامه مسیر انگیزه لازم را کسب کند . این کار علاوه بر افزایش علاقه و ذوق در هنرجو زمینه آشنایی او با آهنگسازان و سبکهای مختلف هنری را نیز مهیا خواهد کرد.
پیشرفت یک هنرجو تا حدود زیادی به میزان تمرین و همچنین روشی که برای تمرین بر می گزیند وابسته است. پس از انتخاب و پیشنهاد یک متود و یا قطعه مناسب توسط مربی، مطالب درس داده شده در هر جلسه آموزش باید توسط هنرجو مرتبا تمرین و تکرار شوند. برای پیشرفت مطلوب زیاد تمرین کردن به تنهایی کافی نیست بلکه چگونه تمرین کردن بسیار مهم تر است.
برای یک تمرین مؤثر به چه چیزهایی باید توجه داشت؟
تمرینات پیوسته و منظم باشند
بهترین و مؤثرترین روش تمرین، تمرین روزانه است. به این ترتیب که هنرجو باید برنامه ای مشخص و منظم برای تمرین روزانه و برای مدت معینی از روز برای خود در نظر بگیرد. شروع تمرین کمی قبل از تحویل تکالیف و فاصله زمانی زیاد بین هر دو جلسه تمرین به شدت از کارایی تمرینات خواهد کاست. زمان متوسط تمرین روزانه بین 30 دقیقه تا 2 ساعت در روز است که البته این زمان بسته به فعالیت و علاقه هنر جو ممکن است متفاوت باشد.
زمان شروع تمرین باید مناسب باشد
وضعیت جسمی و روحی هنرجو در هنگام تمرین بسیار اهمیت دارد. افراد مختلف دارای فعالیت های بیولوژیکی متفاوتی هستند و زمان اوج فعالیت روزانه در افراد مختلف متفاوت است. به طور معمول، بهترین زمان برای تمرین موسیقی، عصر هر روز می باشد.
مکان تمرین و موقعیت ساز مناسب باشد
مکان قرار گیری ساز باید به گونه ای باشد که هنرجو احساس راحتی کند. محل تمرین باید ساکت باشد تا هنرجو بتواند تمرکز بهتری داشته باشد همچنین برای تمرین باید از نور کافی و مناسب بهره برد. برای کیبورد و ارگ حتما باید از پایه مخصوص ساز استفاده شده و ارتفاع پایه متناسب با قد هنرجو باشد برای تنظیم پایه باید دقت داشت که ساعد هنرجو به هنگام نواختن تقریبا در امتداد افق باشد. همچنین باید از یک صندلی ثابت و راحت، با ارتفاع مناسب و بدون تکیه گاه برای دست استفاده شود.
آشنایی با ساختار داخلی و مکانیزم پیانو
آشنایی با ساختار داخلی و مکانیسم پیانوهای آکوستیک
از نظر ساختار کلی، گراند پیانوها و پیانوهای دیواری تفاوت های مشخصی با هم دارند، ولی به طور کل هر دو نوع این پیانوها از نظر عملکرد و اجزایشان بخش های مشابهی دارند که در ادامه به آنها پرداخته ام :
فریم یا چارچوب پیانو
فریم یا چارچوب، اسکلتی است که سایر بخش های داخلی پیانو را در خود نگه می دارد. فریم ها معمولاً از چوب هستند ولی گاهی برای افزایش استحکام از میله های آهنی در درون آن ها استفاده می شود. در پیانوهای گرند، فریم از زیر پیانو و در پیانوهای دیواری از پشت قابل مشاهده می باشد.
فریم چوبی یک گرند پیانو - نما از زیر
فریم چوبی یک پیانو دیواری - نما از پشت
ساند بورد (Sound Board)
نمائی از ساند بورد یک گرند پیانو
ساند بورد و بریج یک گراند پیانو در حال ساخت
صفحه چدنی (Cast-Iron Plate)
صفحه چدنی یک گرند پیانو - نما از بالا
صفحه چدنی یک پیانو دیواری - نما از روبرو
تخته سیمگیرها (Pin-Block)
تخته سیمگیرها، بلوک چوبی سخت و چند لایه ای به قطر حدوداً ۳/۲ سانتیمتر است که سیمگیرهای پیانو را در خود نگاه می دارد. سیمگیر خود قطعه کوچک میله ای شکلی است که سوراخی در یک سر آن قرار دارد. انتهای این میله درون تخته محکم شده و سیم پیانو به سوراخ سر آن بسته و تابیده می شود. در این تخته، لایه های مختلفی از چوب با جهت های متفاوت محکم به هم چسبانده می شوند تا بیشترین مقاومت را در برابر چرخش سیمگیرها داشته باشند. تخته سیمگیرها بین صفحه چدنی و فریم چسبیده و محکم چفت می شوند.
نمای شماتیک سیمگیر و تخته سیمگیر
تصویری از بخش داخلی یک پیانو دیواری - ساند بورد، صفحه چدنی، سیمگیرها و سیم ها در عکس کاملا مشخص می باشد
اکشن(Action)
اکشن در واقع قلب پیانو به حساب می آید. این بخش بیشتر قطعات پیانو مانند کلیدها، چکش ها، اهرم های تکرار، دمپرها و ... را در خود جای داده است. تمامی این قطعات روی هم سوار شده و در کنار هم بر روی یک فریم آهنی قرار گرفته و فرم یکپارچه ای را تشکیل می دهند.
اکشن یک گرند پیانو
اکشن و بخش های مرتبط آن در یک گرند پیانو
پدال ها
پدال ها اهرم های پایی هستند که در زیر پیانو تعبیه شده اند. به کمک این پدال ها نوازنده می تواند کیفیت و حالت صدای ساز را کنترل کند. پیانوهای امروزی معمولاً دارای سه نوع پدال هستند که در زیر به توضیح آنها پرداخته ام :
۱- پدال طنین (Sustain Pedal)
این پدال موجب فاصله گرفتن همه دمپرهای پیانو از سیم ها می شود. دمپر یا خفه کن قطعه ای از جنس نمد می باشد که به صورت عادی روی سیم پیانو قرار دارد و مانع ارتعاش آن می شود. تقریباً هر کلید پیانو به جز کلید های قسمت های زیر یا نازک آن یک دمپر مخصوص به خود دارد. وقتی نوازنده پدال طنین را که درسمت راست قرار گرفته نگه می دارد همه دمپر ها همزمان از سیم فاصله می گیرند. این کار موجب می شود تا صدای پیانو به واسطه تاثیر اصوات هماهنگ و هارمونیک سیم های پیانو بر روی یکدیگر، پر طنین تر و زیبا تر به گوش برسد.
۲- پدال سوستنوتو یا پدال تمرین (Sostenuto Pedal)
۳- پدال نرم (Soft Pedal)
هنگامی که این پدال گرفته می شود چکش های پیانو به سیم ها نزدیک تر می شوند. این کار از شدت ضربات کاسته و در نتیجه حد صدای پیانو و البته کیفیت و جنس آن را تغییر می دهد. از این رو به این پدال پدال نرم گفته می شود.
دمپرها در بخش باس یک پیانو دیواری
همانطور که در میانه تصویر مشاهده می کنید دمپرها روی سیم ها را پوشانده اند
برگرفته از سایت آقای حامد موثقی
درباره ی پیانو
برگرفته از سایت آقای حامد موثقی
درباره پیانو
پیانو مهمترین و قوی ترین ساز خانواده کلاویه ای یا کلید دار است. این ساز را ساز مادر نامیده اند زیرا هم از محدوده یا وسعت صدای بیشتری نسبت به سازهای دیگر ( به غیر از ارگ ) برخوردار است و هم این امکان را به نوازنده می دهد تا همزان ده نت را اجرا کند، یعنی به تعداد تمام انگشتان دست. محدوده صدای این ساز کمی بیشتر از هفت اکتاو است و از لحاظ کیفیت و طنین صدا، مطبوع ترین و وسیع ترین ساز در بین سازهای موسیقی است. این دو خصوصیت سبب شده که از پیانو به عنوان ساز سلو ( تک نواز )، ساز همراهی کننده و نیز ساز شرکت کننده در ارکستر مجلسی و بزرگ و همچنین در سبک های جدید جز ، راک و پاپ استفاده شود.
کلمه پیانو کوتاه شده کلمه "Piano-Forte " (به معنی ضعیف-قوی) است که در سال 1709 توسط Bartolommeo Cristofori ایتالیایی از روی ساز دیگری به نام هارپسیکورد ساخته شد. کریستوفوری با تغییر بر روی مکانیسم زخمه ای هارپسیکورد، آنرا تبدیل به کوبشی نمود. در این سیستم جدید شستی ها با مکانیسم خاصی به مضراب های چکشی ساز مربوط می شوند، به طوریکه هرگاه بر روی شستی بکوبیم، چکش مضراب نیز بر روی سیم کوبیده شده و دوباره به عقب باز می گردد. این سیستم بعدها توسط آلمانی ها تکمیل شده و پیانو های امروزی به وجود آمدند.
انواع پیانو:
گراند پیانو (Grand Piano)
گراند پیانو یا پیانوی بزرگ که به فارسی گاهی آن را پیانو رویال نامیده اند. در این نوع، سیم ها به صورت افقی قرار گرفته اند و چکشها از زیر به سیم ها ضربه می زنند. این ساز صدای با شکوه و پر طنینی دارد و بیشتر در سالن های کنسرت و ارکسترهای بزرگ استفاده می شود.
پیانو دیواری (Upright Piano)
نوع دوم پیانو، " پیانو دیواری" است که به زبان های اروپایی به آن" پیانینو" یا پیانوی کوچک می گویند. همچنین پیانو آپ رایت (UpRight ) نام دیگر این ساز به زبان انگلیسی است. پیانو دیواری نسبت به گراند پیانو کم حجم تر و ارزان تر بوده از این رو برای استفاده در منزل مناسب تر است. سیمها در آن به صورت عمودی قرار گرفته اند و چکشها از جلو به سیم ها ضربه وارد می کنند.
پیانو های دیجیتال (Digital Piano)
پیانو های دیجیتال همانطور که از نام آن پیداست از تکنولوژی دیجیتال برای تولید اصوات استفاده می کنند و از این منظر با پیانو های مکانیکی یا آکوستیک که از سیستم سیم و چکش بهره می گیرند کاملاً متفاوت هستند. صدای این نوع پیانو با الگو برداری از صدای پیانو های آکوستیک ساخته شده است که به این الگو ها که از همه نت های یک پیانو ساخته شده اند سمپل (Sample ) گفته می شود. این اصوات در هنگام نواختن به کمک بلندگوهای پیانو تقویت و پخش می شود. گرچه سیستم دیجیال تولید صوت هنوز نتوانسته جایگزین سیستم های آکوستیک که از ارتعاش سیم و انتشار صوت در هوا بهره می گیرند شود ولی به دلیل امکانات و شرایط آسانی که امروزه فراهم کرده اند این نوع پیانو توانسته جایگاه خود را در بازار پر رقابت پیانو تثبیت کرده و نظر بسیاری از کاربران پیانو را به خود جلب کند.
در ایران دو نوع ساز دیگر به دلیل شباهت های ظاهریشان با پیانو همواره مردم را به اشتباه انداخته است که به آنها نیز در زیر می پردازیم:
ارگ (Organ)
ریشه تاریخی ارگ به قرن چهارم میلادی باز می گردد که در آن زمان ارگ ها عمدتا در کلیسا ها استفاده شده و با سیستم باد کار می کردند. از آن زمان تا کنون ساختمان و مکانیسم این ساز تغییرات زیادی کرده و کامل تر شده است. ارگ های امروزی اکثرا برقی و یا الکترونیکی هستند و در آنها سعی شده تا صدای واقعی ارگ که قبلا با نیروی باد ایجاد می شد، شبیه سازی شود. وسعت صدادهی ارگ کلیسا در حدود 9 اکتاو است که در بین تمام سازها وسیعترین ساز به حساب می آید.
در شکل زیر یک ارگ برقی مشاهده می شود:
کیبورد الکترونیکی (Electronic Keyboard)
کیبورد الکترونیکی ، که این روزها به اشتباه به آن ارگ گفته می شود ساز دیگری از خانواده سازهای شستی دار است که از تکنولوژی الکترونیک برای تولید صدا ها استفاده می کند. اکثر کیبورد های موجود برای استفاده در خانه طراحی شده اند و شامل امکانات زیادی برای شبیه سازی صدای ساز ها و گروه های موسیقی مختلف، ریتم ها و همراهی های اتوماتیک (Accompaniment ) و نیز امکانات آموزشی هستند. این ساز بدلیل امکانات زیاد و قیمت ارزان آن - قیمت این ساز بسته به مدل و امکانات آن ممکن است بسیار متفاوت باشد - ، در حال حاضر بیشترین فروش را در بین سازهای ذکر شده دارد.
هزینه خرید یک پیانو برای اکثر خانواده های ایرانی تقریبا سنگین است، به علاوه کیبورد شامل امکانات اضافی و تنوع صدا نیز می باشد. به همین خاطر کیبورد در حال حاضر بیشتر از پیانو در خانه های ایرانی یافت می شود.
آغاز به آشنایی با پیانو
پس از اینکه هنرآموز ساز مورد نظرش رو انتخاب کرد، که در بحث ما منظور همون پیانو هست، اولین مطلبی که مهم هست تمرین مداوم و مستمر روی سازه که بتونه پله پله باعث پیشرفت روز افزون شخص بشه.
در این راستا، داشتن یک ساز مناسب میتونه کمک بسیار زیادی واسه هنرآموز باشه. در خیلی از آموزشگاه های موسیقی ای که پیانو تدریس میکنن، میشه یکی دو ساعت، حداقل، پیانوی اونجا رو واسه تمرین رزرو کرد، البته اگه ساعت خالی ای برای پیانو باشه. با این وجود، اگه پیانو واسه خود هنرآموز باشه یقینا پیشرفتش میتونه سریع تر باشه، چون حداقلش هر زمانی که احساس کرد مناسب هست واسه تمرین میتونه به پیانوی خودش مراجعه کنه و تمرین هاش رو ادامه بده.
متن زیر رو که از سایت آقای حامد موثقی انتخاب کردم و در اختیارتون میگذارم، ایشون مدرس پیانو هستن و مطالبی که توی سایتشون قرار دادن هم بسیار روشن و شیوا هست. میتونین با کلیک روی نام ایشون به سایتشون راهنمایی شین.
یکی از مشکلاتی که همیشه هنرجویان و یا والدین آنها در شروع آموزش پیانو با آن مواجه هستند، انتخاب وخرید پیانو مناسب آنهاست. پیانو سازیست خوش صدا، زیبا و البته لوکس! با این حال به دلیل تنوع و رقابتی که امروزه در بازار پیانو وجود دارد اکثر مردم هنگام خرید این ساز دچار سردرگمی می شوند.
انتخاب پیانو متناسب با شرایط شما
اکثر افراد هنگام خرید پیانو شرایط مختلفی را مورد بررسی قرار می دهند که در زیر به مهمترین آنها اشاره می کنم:
قیمت ساز:
تا قبل از ورود و رواج پیانوهای دیجیتال به بازار، داشتن پیانو برای اکثر افراد یک رویا محسوب می شد. در واقع پیانوهای آکوستیک بسیار گران هستند و خرید این ساز برای بیشتر مردم هزینه سنگینی به حساب می آید. علت گران بودن پیانو به ساخت و پیاده سازی مکانیسم پیچیده اکشن ساز و همچنین مواد به کار رفته در آن مربوط می شود. خوشبختانه پیانوهای دیجیتال از قیمت مناسب تری نسبت به پیانوهای آکوستیک برخوردارند و از آنجا که مکانیسم تولید صوت آنها مکانیکی نیست هزینه تولید به نسبت پائین تری دارند. به عنوان مثال با همان هزینه ای که برای یک پیانو آکوستیک با کیفیت پائین لازم است، می توانید یک پیانو دیجیتال بسیار خوب تهیه کنید. با این حال قیمت مناسب تنها فاکتور اصلی برای انتخاب ساز نیست و باید به جنبه های دیگر ساز نیز توجه کنید.
کیفیت صدا و کلید های پیانو:
کیفیت صدا و تون آن به همراه کیفیت کلید های پیانو فاکتورهایی هستند که یک نوازنده پیانو حرفه ای هنگام خرید ساز به آنها توجه می کند. این دو عامل مهمترین تاثیر را در انتخاب آنها دارد زیرا حرفه ای ها می خواهند نوازندگی راحت و صدایی زیبا را تجربه کنند. تشخیص این دو مورد نیاز به تجربه کافی دارد و معمولاً برای افراد عادی کمی مشکل است.
در پیانوهای آکوستیک کیفیت صدای ساز به مرور و با نواختن آن بهتر می شود. زیرا عملکرد اکشن ساز و مواد به کار رفته در آن به تدریج و با مرور زمان بهتر شده و یا به اصطلاح ساز رگلاژ می شود. همچنین کوک بودن پیانو در کیفیت صدای آن بسیار موثر است. در پیانوهای دیجیتال به دلیل استفاده از سیستم الکترونیکی به جای مکانیکی کیفیت و کوک ساز ثابت است و هیچ تغییری نمی کند ولی از نظر زیبایی و زنده بودن صدا همچنان پیانوهای آکوستیک برتری چشمگیری بر این سازها دارند. در پیانوهای آکوستیک کیفیت صدای گرند پیانوها نسبت به پیانوهای دیواری بالاتر است. در مورد پیانوهای دیجیتال هر چه مدل ساز بالاتر باشد سیستم پخش صدا بهتر بوده و در نتیجه صدایی بهتر و نزدیک تر به پیانوهای آکوستیک را تجربه می کنید. به عنوان مثال کمپانی یاماها در یکی از مدل های خود به نام CLP-380 توانسته با کمک سمپل هایی از بهترین گرند پیانوهای دنیا و با کمک سیستم پخش قوی خود، صدایی بسیار نزدیک به پیانوهای گرند واقعی ایجاد کند. در این مدل از ۴ جفت اسپیکر برای دادن پرسپکتیو به صدای ساز استفاده شده است. همچنین این پیانو از سیستمی برای شبیه سازی رزونانس صدا بهره می گیرد که تفاوت صدای این ساز با سازهای آکوستیک را به حداقل رسانده است.
کیفیت کلیدهای پیانو یا به اصطلاح تاچ (Touch) آن عامل مهم دیگر در انتخاب پیانو است. مسائلی مانند روان و نرم بودن کلیدها و همچنین حساسیت کلیدها به ضربه که به کیفیت عملکرد اکشن ساز مربوط است از جمله مواردی است که هنگام خرید پیانو باید به آنها توجه داشت.
زیبایی و ظاهر ساز:
مسلماً ظاهر و زیبایی ساز نیز به همراه موارد بالا می تواند در انتخاب ساز مهم باشد. کمپانی های تولید کننده پیانو توجه ویژه ای به این بخش دارند و برای رقابت و جلب نظر مشتریان خود پیانوها را در طرح ها و رنگ های متفاوتی تولید می کنند. در پیانوهای آکوستیک بدنه اصلی ساز که به آن کابینت می گویند از چوبهای مرغوب ساخته می شود. همچنین ساندبورد، کلیدهای پیانو و بیشتر قطعات اکشن ساز از چوب ساخته می شوند. در مورد رنگ ساز معمولا پیانو هایی که طرح چوب و پولیش شده هستند قیمت بیشتری نسبت به پیانوهای رنگ شده (معمولا مشکی) دارند. با این حال این رنگ ساز نمی تواند ملاکی برای تعیین مرغوبیت چوب ساز باشد. بیشتر کمپانی های مطرح تولید کننده پیانو مانند STEINWAY وYAMAHA در تولید پیانوهای گرند خود از رنگ های مشکی با پولیش های عالی استفاده می کنند.
در مورد پیانوهای دیجیتال معمولاً کابینت و کلیدهای ساز از مواد مشابه چوب ولی مرغوب و با استحکام ساخته می شوند.
نکته ای که در هنگام انتخاب پیانو باید دقت داشت این است که ظاهر پیانو نباید فاکتور اصلی شما در انتخاب ساز باشد. شخصاً به ندرت پیانویی دیده ام که زیبا نباشد و یا روی طرح و رنگ آن کار نشده باشد! در واقع ساختن کابینت پیانو شاید آسان ترین و کم هزینه ترین بخش از پروسه تولید این ساز باشد. بنابراین در انتخاب ساز باید همیشه کیفیت و صدای ساز را در اولویت قرار داد.
وزن و ابعاد ساز:
وزن سنگین پیانوهای آکوستیک همیشه یکی از مشکلات عمده این ساز بوده و هست تاجائیکه برای حل این مشکل خودروهای مخصوص حمل پیانو طراحی و ساخته می شود . وزن این ساز از KG ۲۰۰ در پیانوهای دیواری تا KG ۵۵۰ در کنسرت گرند ها متفاوت است. این مشکل در مورد پیانوهای گرند که از ابعاد و وزن بیشتری برخوردارند و نیز هنگامی که بخواهید ساز را به طبقات بالاتر ساختمان انتقال دهید حادتر خواهد بود. از این رو فروشندگان پیانو معمولاً هنگام فروش سرویس هایی برای حمل پیانو ارایه می کنند.
پیانوهای دیجیتال از این قاعده مستثنی هستند. در واقع شاید این مورد برتری اصلی این سازها نسبت به پیانوهای آکوستیک باشد. اغلب پیانوهای دیجیتال به راحتی می توانند به بخش های قابل حمل تقسیم شوند. این بخش ها که هر کدام وزن کمی دارند به کمک پیچ های پنهان به هم وصل می شوند به گونه ای که پس از اتمام کار، ساز کاملاً به صورت یکپارچه به نظر می رسد.
از نظر اندازه و ابعاد پیانو ها معمولا بسته به دیواری یا گرند بودن آنها متفاوتند که در مورد این موضوع به طور کامل در بخش درباره پیانو بحث شده است.
امکانات و کاربرد ها:
اگر بخواهیم پیانو ها را از نظر امکاناتی که ارائه می دهند بررسی و مقایسه کنیم باید به پیانوهای دیجیتال امتیاز بیشتری بدهیم.
به عنوان مثال بسیاری از پیانوهای دیجیتال امکاناتی نظیر ضبط صدا، مترونوم، تغییر تاچ پیانو و یا تنوع صدای ساز را ارائه می کنند.
همچنین پیانوهای دیجیتال امکان اتصال ساز به کامپیوتر یا سیستم های حرفه ای ضبط و پخش صدا را به کاربر می دهند.
برند یا کارخانه سازنده ساز:
مانند هر محصول دیگری ساز پیانو هم در دنیا توسط کمپانی های متفاوتی تولید می شود که برخی از آنها توانسته اند به اعتبار جهانی در تولید این ساز برسند. به طور کل کشور تولید کننده پیانو می تواند معیار مناسبی برای تعیین کیفیت ساز باشد. از آنجائی که پیانو ها در ابتدا در کشورهای آلمان و آمریکا ساخته می شدند این دو کشور در صدر تولید کنندگان برتر پیانو قرار دارند.
در ادامه ی مطلب، برند های مختلف سازنده ی پیانو های آکوستیک در جهان، طبق منطقه، و مقایسه ی پیانو های آکوستیک و دیجیتال (مزایا و معایب) اونها قرار داده شده که دعوت میکنم از دوستان حتما حتما اونا رو مطالعه کنن...
چه سازی رو باید انتخاب کنم؟
هیچوقت یادم نمیره. وقتی با داداشم راجب خرید پیانو رفتم مشورت کنم، اولین سوالی که ازم پرسید این بود: هدفت چیه؟ تهش میخوای چیکار کنی؟! که یه چیزی همینجوری چهار صباح کار کرده باشی، یا میخوای بری تا بالا بالا ها؟!
قطعا جواب همه واسه این سوال مورد دوم خواهد بود. اگه از دنیای موسیقی و نوازندگی آگاه باشن یقینا با تجربه ممکنه جواب رو گفته باشن، اما اگه آگاه نباشن، قضیه ممکنه کمی واسشون بد تعریف شده باشه، و درکشون هم ازش پایین باشه.
بهترین کاری که میشه انجام داد واسه شروع به یادگیری یه ساز، حداقلش دیدن چندتا کلیپ تصویری از اجراهای سازهای مختلف هست. و خوب انتخاب بر اساس احساس درون و نزدیکیِ دلِ خود کسی که میخواد نوازنده بشه، با یه نوع ساز خاص هست. خیلیا بر اساس ژست اجتماعی (کلاس و این مسائل) اقدام به انتخاب یه ساز (مثل پیانو) واسه کار کردن روش میکنن، که خوب توفیق عالی در این مسیر نصیب کسی خواهد بود قطعا که حداقل علاقه داشته باشه، چون همون علاقه میتونه به جلو هدایت کنه هنرآموز رو.
پس قدم اول شد: فهم تفاوت اصلی بین آلات موسیقی مختلف که وجود دارن، حداقل دیدن اونها از نزدیک، شنیدن و حس کردن رنگِ صدای هر ساز، در صورت امکان لمس این سازها، ببینن اصلا با فیزیک بدنیشون جور در میاد یا نه!
توی زیرشاخه ی آموزش پیانو، سعی میکنم نکاتی رو که خودم یاد گرفتم، حالا سر کلاس یا توی اینترنت، قرار بدم و دوستان ازشون استفاده کنن. امیدوارم مفید باشن واسه دوستان.
شاد باشین و سرزنده...