نُت خوانی و اجرای همزمان بر روی پیانو (دیدخوانی، دشیفر، یا Sight Reading)

سلام دوستان عزیز.

وقتی یه قطعه موسیقی یا تمرین میگذارین جلو خودتون، چقدر طول میشکه تا بتونین نُت ها رو تشخیص بدین، و اونها رو روی پیانو اجرا کنین؟ 

دیدخوانی (دشیفر)، مسئله ای هست که خیلیا بهش مسلط نیستن. منظور من قبل از تمرین روی قطعه هست، و همزمان با اینکه واسه اولین بار نُت ها خوانده میشن. امروز سایتی رو معرفی میکنم خدمت دوستان، که کُل 88 کلید پیانو رو بصورت شبیه سازی شده در وسط صفحه قرار داده، و تمام نُت ها رو زیرشون نوشته. بعد شما میتونین تمرین نُت خوانی و اجرا روی کلیدهای پیانو رو داشته باشین با این نرم افزار. بسیار تا بسیار مفید هست و جالب.

واسه تمرین میتونین انتخاب کنین که چه بازه ای از کلید ها رو میخواید تمرین کنین. یک راهنمای ساده واسه ی این سایت خدمتتون عرض میکنم الان. بالای صفحه، و دقیقا بالای خطوط حامل، یک جای انتخاب Key هست، اونجا شما انتخاب میکنین که دوست دارین تمرین نُت خوانیتون در چه گامی باشه. زیر کلید ها، در کادر، سمت چپ و پایین ترین قسمت نوشته شده Accidentals، در این قسمت میتونین انتخاب کنین که بمل یا دیز یا بکار هم در تمرین باشه یا نباشه.

در قسمت کادر وسطی، و بالا، در قسمت Practice Range میتونین انتخاب کنین از چه کلیدی تا چه کلیدی بازه ی تمرینی شما باشه. در کادر سمت راستی، بالا، قسمت Hint/Answer Note زمان مورد نیاز برای فشردن کلید مربوط به نُت رو انتخاب میکنین، یعنی اینکه چقدر زمان بده به شما که کلید مربوط به نُت رو پیدا کنین. در قسمت Sound، دقیقا زیر قسمت قبلی، میتونین انتخاب کنین که صدای نُت هم واستون پخش شه، که عالیه این مطلب، دقیقا اولین گزینه هست.

اگر خواستین بگین تا بقیه ی قسمت ها رو هم واستون توضیح بدم. اگر روزی پنج دقیقه هم صرف این مطلب کنین، به طرز شگفت انگیزی قدرت نُت خوانیتون پیشرفت خواهد کرد.

لینک مربوط به سایت تمرین نُت خوانی و شناخت نُت ها روی کلیدهای پیانو

موفق باشین دوستای عزیز 

چند نکته ی فوق العاده در یادگیری پیانو (2)

سلام بر دوستان خوب و مهربانم.

خدمت رسیدم تا ادامه ی نکات فوق العاده ی آموزش پیانو رو تقدیمتون کنم عزیزان. دقت کنین، اول جملاتی نوشته شدن که بصورت اشتباه بعنوان یک باور در ذهن ما ثبت شده، بعد توضیح داده شده که چرا این باور اشتباهه.

6- "هرچه تمرین من طولانی تر باشه، و زمان بیشتری رو در هر جلسه ی تمرین صرف کنم، نتیجه ی بهتری هم میگیرم". باید خدمت دوستان عرض کنم که تمریناتی که کوتاه هستند، مفیدتر هستند. بعد از 15 دقیقه فعالیت، بصورت معمول شخص کم کم از لحاظ ذهنی دچار خستگی میشه. اگه بعد از این مدت شخص یک استراحت کوتاه، حالا اگه با چندتا حرکت کوتاه کششی هم باشه، به خودش بده، نتیجه ی بهتری میگیره، تا اینکه بخواد بصورت یک تکه 2 ساعت بشینه پشت پیانو. پس کسانی که فکر می کنن اگه 10 دقیقه وقت بذاریم واسه تمرین بی ثمر هست، بدونن دارن خودشون رو از یک تمرین خیلی خیلی مفید 10 دقیقه ای محروم میکنن، پس انجامش بدن حتما. بعدا میتونین یک تمرین 10 دقیقه ای دیگه انجام بدین، حالا همون روز یا روز بعد. مهم این هست که در اون مدت واقعا تمرین کنین، نه اینکه هدر بدین وقت و انرژی خودتون رو. دل بدین. نتیجه ی تمرین یک تکه ی 2 ساعتی این هست که روز بعدش دیگه انرژی و حوصله ندارین اصلا واسه تمرین کردن. و شاید حتی دو روز بعدش هم!! پس حتی 5 دقیقه هم مفیده. همین دقیقه ها هست که در کل زمان تمرین شما رو میسازن. این نکته خیلی خیلی مهم هست که در زمان خستگی، عصبانیت، حواس پرتی و چیزایی شبیه به این اصلا تمرین نکنید. دقت کنین، منظور ما اینجا خستگی ذهن هست. ممکنه که دستای شما اصلا احساس خستگی یا درد نداشته باشن، اما ذهن خستست. پیانو، ساز ذهن هست بیشتر، تا سازی که فقط بشه با دست و شرایط فیزیکی اون رو نواخت. در این مورد در آینده توضیحات بیشتری خواهم داد.

7- "اگه وسط تمرین خسته شدم و خواستم استراحت کنم، مجبورم از اول هرچی یاد گرفتم رو دوباره یاد بگیرم، و یادم میره همش". یادگیری پیانو مثل خوندن واسه شب امتحان نیست عزیزان! پیشرفت در پیانو حاصل زمانی هست که شما واسه تمرین وقت گذاشتین، حالا این زمان میتونه متصل باشه یا جدا جدا. اگه سه ماه پیانو کار کنین، بعدش دو ماه کار نکنین، بعدش یک ماه کار کنین، اونوقت سه ماه دیگه کار نکنین، مدت زمان تمرین پیانوی شما خواهد بود 4 ماه! نه 9 ماه، دقت داشته باشین به این مسئله. دوستای خوبم، شما وقتی یه گیاهی، گلی، درختی میکارین، باید بهش آب بدین و مراقبش باشین تا رشد کنه، نه اینکه وایسین بالای سرش و داد بزنین که "یالا رشد کن!!"، بی فایده هست همچین کاریی! سر خودتون همچین بلایی نیارین، به میزان زمان تمرین خودتون، از خودتون توقع داشته باشین. شما وقتی دیگه تمرین نکنین، رشد یادگیری پیانوی شما هم متوقف میشه. اونوقت نرین بیخودی کلاس بذارین که دارین پیانو کار میکنین و پیانو بلدین، چون متوقف شده کلا!!! برین تمرین کنین، حتی شده 5 دقیقه، اون موقه میتونین بگین دارین پیانو یاد میگیرین. در مدت زمانی که تمرین نکردن، وقتی برگردین، میبینین خیلی سریع میتونین به نقطه ای رها کردین تمرینات رو برسین. چون تکینیک ها و مسائل آموزشی توی ذهن ثبت شدن، و همونطور که گفتیم، پیانو ساز ذهن هست بیشتر تا انگشت. حالا یه سری تکینک هست که به سرعت و این مسائل ربط داره که باید دوباره اونا رو انجام بدین.

8- "خواندن شماره انگشت گذاری برای نُت هایی که انگشت گذاری توشون مشخص شده، فقط واسه تازه کارها هست". یک اشتباه وحشتناک! نوازندگان حرفه ای، اکثرا به نُتِ اول نگاه میکنن، بعدش به شماره ی انگشت مربوطه، با یک نگاه کلی به بقیه ی نُت ها همه ی اون میزان رو به سرعت میتونن اجرا کنن! به این میگن خاصیت "دیدخوانی" یا "دشیفر" (Sight Reading) که راجبش بصورت مفصل صحبت خواهم کرد در آینده، که خیلی از نوازنده ها ندارن این توانایی رو که در اولین خوانش یک قطعه، بتونن اون رو اجرا کنن. پس عزیزان، حتما به شماره های انگشت مربوط به هر نُت دقت کنین، خیلی خیلی کمک شایانی خواهد بود واسه پیشرفت بسیار سریع شما. اون شماره ها فقط واسه مبتدی ها نیست عزیزان، بلکه واسه نوازندگان باهوشی هست که نمیخوان ذهنشون رو بیخودی درگیر پیدا کردن شماره انگشت اول و این مسائل کنن، و اجرای صحیح و درست واسشون مهم هست.

9- "من اصلا نباید به دستام موقع اجرای قطعه نگاه کنم". نوازندگان پیانو در کنسرت ها، قطعه ی موزیکی که باید اجرا کنن رو حفظ میکنن، و صد البته که به دستاشون نگاه میکنن!!! دوستان عزیز، نگاه نکردن به انگشتای دست مقوله ای هست که خود به خود پس از تسلط شما بر آکورد ها و گام ها، پس از تکرار یک قطعه در شما بوجود میاد. این حرفه ای نیست که مجبور کنیم یا مجبور باشیم که به دستامون نگاه نکنیم. این امر تنها زمانی خوب و مفید هست که هنرآموز میتونه راحت با خواندن نُت، اون رو روی کلیدهای پیانو پیدا کنه، اون موقع با مهارتی که بدست آورده، با نگاه به برگه ی نُت، میتونه اون رو اجرا کنه، بدون نگاه کردن به کلیدای پیانو. نباید فکر کنیم که هدف اصلی ما از یادگیری پیانو این هست که "نباید به دستامون نگاه کنیم"، حالا به دلیل کلاس گذاشتن یا هر مقوله دیگه ای، این امر اصلا توصیه نمیشه که ذهنتون رو بیخودی صرف این مسئله کنین. ذهن باید آزاد و رها باشه، باید قادر باشه قطعه رو پردازش کنه و اجرا کنه، نه اینکه چشمامون رو ببندیم که با بدبختی و حدس یه چیزی اجرا کنیم و بعدش خودمون با خودمون خوشحال باشیم!!

10- "من همیشه باید وقتی اجرا میکنم، روبرومو نگاه کنم". عزیزان من، دوستای نازنینم، به خودتون ظلم نکنین!! این کار رو زمانی میتونین انجام بدین که به هنر حساسیت لمسی رسیده باشین. هنر حساسیت لمسی یعنی اینکه راحت بتونین با لمس کلید ها، بفهمین که مربوط به کدوم نُت هست، که با انجام تمرین های زیاد در زمینه ی گام ها و آکوردها بدست میاد. بجای این خیال پردازی ها و بلند پروازی ها، بهتر هست تمرینات هانون و گام و آکورد رو انجام داد، تا جایی که دیگه اصلا نیازی نداشته باشین به نگاه کردن، و دستاتون خودشون اتوماتیک بتونن نُت ها رو پیدا کنن.

باز هم نکات بسیار تا بسیار زیبایی هست، که خدمت دوستان، پس از ترجمه از منبع مربوطه ارائه میکنم.

شاد باشید و سلامت یاران همیشگی...

مباحث مرتبط:

چند نکته ی فوق العاده در یادگیری پیانو (1)

چند نکته ی فوق العاده در یادگیری پیانو (3)

رفع خستگی

سلام دوستان عزیز.

در روز، چقدر تمرین میکنین؟ من معمولا بیش از دو ساعت دیگه تمرین نمیکنم. گاها وقتی قطعه سنگین هست، بعد از یک ساعت ممکن هست که خستگی پیش بیاد. خوب، در صورت بروز خستگی چکار کنیم؟ بی خیال تمرین بشیم؟ 

مطلب اینجاست که برنامه ی شما واسه تمرین چطوری هست. اگر میخواین تا خسته نشدین ادامه بدین، که خوب میتونین بعدش دیگه ادامه  ندین تمرین رو. اما اگر خواستین به حد خاصی برسونین تمرین خودتون رو، یعنی روی برنامه حرکت کنین، باید بدونین تمرینِ در خستگی، از تمرین نکردن بدتره!

عزیزان، حواستون به این نکته باشه. وقتی خسته شدین یا ادامه ندین، یا با نرمش های کششی دوباره عضلاتتون رو بقولی ریلکس کنین و بعدش ادامه بدین. حالا مطلب اینجاست که چه حرکات کششی ای مفید هستن. در این زمینه، شما رو به صفحه ی زیر راهنمایی میکنم، که نرم افزار مجانی ای رو میده به شما، واسه آموزش حرکات کششی که مفید هست، واسه رفع خستگی بعد از نشستن زیاد. این تمرین ها همونطور که خودتون خواهید دید واسه محیط کار هست، که واسه ما فرق چندانی نداره. ما هم نشستیم در یک مدت طولانی و داریم کار میکنیم دیگه!

پیشنهاد میکنم دانلود کنین و یه نگاهی به تمرین هاش بندازین. من از همین حرکات، البته قبل از آشنایی با این نرم افزار، استفاده میکردم واسه آرامش عضلات.

 دانلود نرم افزار نرمشهای کششی مفید برای رفع خستگی

چند نکته ی فوق العاده در یادگیری پیانو (1)

سلام دوستای خوبم.

امروز داشتم توی اینترنت جستجو میکردم، واسه پیدا کردن نکات مفیدی که در یادگیری صحیح پیانو موثر هستن، ولی یا نمیدونیمشون، یا بهشون توجهی نداریم معمولا. به این مقاله برخوردم که بسیار جالب بود واسم. خودم بصورت ناخواسته از چندتا از این اصول تبعیت میکردم، که نتیجشون واقعا عالی بوده. پیشنهاد میکنم بخونین و دقت کنین روی این مطالب.

شکل بیانشون اینجوری هست که اول تفکری که در ذهن عموم هست رو مینویسم، بعدش توضیحاتی در اون زمینه، که صحیح هست یا اشتباه. این نوشته ها هم از منبع مربوطه هست، و هم از تجربیات شخصی خودم دوستای خوبم.

1-      "من نباید جلو استادم اشتباه کنم، اگه این کار رو انجام بدم استاد از من زده میشه و درست تدریس نمیکنه". خوب استاد داریم تا استاد! یک استادی که هدفش آموزش صحیح شما هست، با تمرکز شما روی تمرین و تلاشی که نشون میدین خوشحال میشه، و تمرین های بهتر و دقیق تری به شما میده، فقط به این شرط که تلاش شما رو ببینه. یقینا واسه اینکه هیچ اشتباهی نداشته باشین باید تمرین کنین، و بدونین استاد خوب دنبال این هست که نقاط ضعف و موارد کوچکی که شما خودتون حواستون نیست رو پیدا کنه و گوشزدتون کنه، که شما پیشرفت کنین. پس از اینکه استادتون اشتباهاتون رو میگیره ناراحت نباشین، و خوشحال باشین اتفاقا. بعضیا از ترس اینکه درس اون روز رو کامل بلد نیستن نمیرن سر کلاس!! خوب این باعث میشه که اشتباهات تمرینات خودشون رو یاد نگیرن و همون مسیر اشتباه خودشون رو ادامه بدن. هرگز از انجام اشتباه در مقابل استاد نترسید، البته بازم میگم، استاد داریم تا استاد!

2-      "بچه ها سریع تر از بزرگسالان یاد میگیرن". هیچ ربطی نداره!  نمونه بازرش جلوی روتونه. من یک سال و تقریبا دو ماه هست دارم پیانو یاد میگریم. البته قبلش یک دهه گیتار تمرین میکردم. ولی بازم ربطی نداره!! اگه بخوایم تفاوتی بین کوچک و بزرگ بگیم اون آزادی عمل و فکر کوچک هست، که درگیر سختی های زندگی نیست، از هفت دولت آزاده، راحت میره کلاس و برمیگرده غذاشو میخوره میره سر پیانو تا هروقت دلش بخواد. ولی بزرگسال حتما به برنامه ریزی نیاز داره که بتونه نونشم در بیاره بنده خدا. همش به تمرکز و تمرین بستگی داره. اگه کسی تمرکز تمرین پیانو رو نداشته باشه، یقینا یاد نمیگیره پیانو رو. بزرگسالان محترم نیان خودشون رو هی با بچه هایی که چند ساله تمرین پیانو میکنن مقایسه کنن! درسته کوچیکه، ولی چندساله داره تمرین میکنه! رمز موفقیت در پیانو فقط تمرکز، تمرین و تسلط هست و بس.

3-      "از اونجایی که من از بچگی پیانو رو شروع نکردم، نمیتونم در آینده به خوبی پیانو بنوازم".  هیچ وقت واسه یادگیری دیر نیست! درسته که شروع زود هنگام موسیقی، در سنین کودکی، در یادگیری ما در بزرگسالی کمک زیادی هست، ولی نیازی نیست که این یادگیری موسیقی حتما از پیانو شروع شده باشه. مثلا: بچه هایی که خوب میرقصن هم میتونن به راحتی و سریع در پیانو پیشرفت کنن!! پیانو یعنی موسیقی، موسیقی یعنی هماهنگی در صداها و آواها، که یقینا بچه های شیرینی که با یه آهنگ خوب میرقصن، خوب میفهمن هماهنگی یعنی چی! پس هر نمونه فعالیت هماهنگی که داشته باشین، در یادگیری میتونه سرعت شما رو بالا ببره، و کسانی که نداشتن دلیلی بر این نیست که نتونن پیانو یاد بگیرن، میتونن این هماهنگی رو با شروع یادگیری پیانو، یاد بگیرن.

4-      "من اول باید تکنیک های عجیب و غریب پیانو نوازی رو یاد بگیرم، بعدش برم قطعات پیانو رو بزنم". به هیچ عنوان. من بعد از چهار ماه کار با پیانو رفتم قطعه ی فور الیزه ی بتهون رو زدم. درسته، نشد اول اون چیزی باشه که باید باشه. اما با تمرین و در آوردن تکینکای لازم و کمک گرفتن از استاد، بعد از دو ماه بعدش قطعه رو درست زدم. حرفه ای شدن در تکینک های پیشرفته، و زدن قطعات سنگین دو مقوله ی جدا هستن. مثل سیب و پرتقال. واسه هر کدوم شما باید تمرین های خاص خودشون رو داشته باشین و وقت بگذارین. این اشتباهه که اول هنرجو رو مجبور کنین که فقط مثلا کتاب هانون رو تمرین کنن، یا فقط گام بزنن، باید بینابین آموزش قطعات موسیقی ساده شده رو هم داد بندگان خدا اجرا کنن یه روحیه ای چیزی بگیرن واسه ادامه دادن! اما نکته ای که هست اینه که قطعه ای که شخص داره میزنه، باید تکنیک هاش رو قبلا یاد گرفته باشه، نه در درسی که تازه داره میزنه تکنیک هاش رو تازه بدن به هنرجو که یاد بگیره.

5-      "من باید هر روز تمرین کنم". اگه بینابین ایام هفته، یکی دو روز رو استراحت کنین، نتنها شما رو عقب نگه نمیداره، که به شما کمک میکنه تمرکز داشته باشین روی هر چیزی که دارین کار میکنین! بعنوان مثال، بدن سازی رو در نظر بگیرین. به کسانی که حرکات سنگین انجام میدن میگن روز بعدش برن استراحت. داغون میشن بعد از تمرین، عضلات خورد میشن، و وقتی دوباره میخوان سرپا بشن، قوی تر از قبل خواهند بود. اینو میتونین از نزدیک ترین باشگاه بدن سازی، و مربی بدن سازی ای که در دسترستون هست بپرسین!! مغز ما هم شبیه به همین قضیه کار میکنه. من خیلی خیلی خیلی از این مطلب استفاده کردم، و شگفت زده شدم از نتیجش. احساس گناه نکنین از یکی دو روز استراحت خودتون، چون ذهن باید آزاد و سرحال باشه تا تمرین انجام شده ی شما رو شکل بده و واسه همیشه توی خودش ثبت کنه، نه اینکه با این درگیر باشه که احساس گناه شما رو برطرف کنه، که این استرس بدتر کارتون رو خراب میکنه. پیشنهاد میشه چهار روز در هفته تمرین، و سه روز استراحت در آرامش کامل و خوشی!!! بهتون قول میدم این جواب میده، من دقیقا سه روز استراحت داشتم، و چهار روز تمرین. نتیجش رو بعد از چهار ماه در فایل تصویری که از خودم در این لینک گذاشتم میتونین ببینین. بهتره که جریان استراحت و تمرین یک روز در میان باشن دوستان.

نکات جالب توجه دیگه ای هم هست، که بعد از ترجمه از منبع مربوطه قرار میدم روی وبلاگ دوستای خوبم.

به امید پرواز انگشتای شما دوستان عزیز...

مباحث مرتبط:

چند نکته ی فوق العاده در یادگیری پیانو (2)

چند نکته ی فوق العاده در یادگیری پیانو (3)

تصحیح لینک دانلود

سلام دوستان عزیز.

گزارش خطایی در فایل های مربوط به آموزش هانون داده بودند دوستان، که فایل های دانلود رو بروزرسانی کردم. میتونین از لینک زیر به صفحه توضیحات و دانلود برید دوستان عزیز.

دانلود آموزش تصویری هانون

کاربرد کلید در یک قطعه موسیقی نوشته شده

سلام دوستان.

امروز درباره ی کلید میخوام صحبت هایی رو خدمت شما ارائه بدم. دقت داشته باشین که منظور ما از کلید همون Clef هست، و این مبحث با سرکلید (Key Signature) متفاوته. توی عکس زیر تفاوت این دو مشخص هست. 

1. Clef      2. Key Signature

سرکلید عامل مشخص کننده ی گام در قطعه هست، که بطور کامل در قسمت گام شناسی خدمت دوستان توضیحاتش خواهد گذشت.

به شکل کلی میشه گفت: کلید علامتی هست، که نام نُت ها رو مشخص میکنه. بعضی جاها گفته شده: کلید زیرایی، یعنی همون بسامد و فرکانس نُت ها رو مشخص میکنه، که درست هست البته، چون تفاوت نُت ها در بسامد و فرکانسشون هست، اما میشه گفت این تعریف یه مقدار گیج کننده میتونه باشه.

در پیانو نوازی، ما بصورت کلی با دو کلید بیشتر سروکار نداریم. "کلید سُل" و "کلید فا"، که با نام های کلید "تربل" و کلید "باس" هم شناخته میشن. به جدول زیر دقت کنین دوستان.

کلید	نام	نُت	محل عبور خط حامل از روی این کلید
	کلید سل (تربل)	G4	خطی که وسط دایره کلید می‌باشد
	کلید فا (باس)	F3	خطی که از بین دو نقطه می‌گذرد

اگر با ستون سوم مشکلی دارین دوستان خوبم، این پست رو ببینین لطفا عزیزان.

همونطور که در شکل زیر میبینین، از بین پنج خط حامل، این کلیدها رو روی خطوط خاصی می کشیم، که نشان دهنده ی نُتی هست که روی اون خط نشون داده میشه. یعنی برای کلید سُل روی خطوط حامل قسمت تربل، هر نُتی که روی خط دوم حامل (از پایین به بالا شمرده میشه) نوشته بشه، نُتِ سُل هست (G4)، و هر نُتی که روی خطی نوشته بشه که کلید فا روش کشیده شده باشه، نُتِ فا(F3) خواهد بود.

دوستان عزیزم، اگر شماره ها واستون گنگ هستن، حتما این پست رو مطالعه کنین.

با توجه به این دو کلید هست که می تونیم بقیه ی نُت های نوشته شده روی خطوط حامل رو بشناسیم. مثلا از شکل بالا، نُتی که دقیقا زیر نُتِ G4 نوشته شده باشه، میشه نُتِ قبل از سُل در الفبای موسیقی، که هست فا. و نُتی که بعد از نُتِ G4 نوشته شده باشه، میشه نُتِ بعدیش که هست لا. همین مسئله برای کلید فا و نُت های نوشته شده روی اون پنج خط (باس) صادق هست.

برای آلات موسیقی ای که گستره ی پوشش اکتاو کمتری دارن، فقط از خطوط حامل تربل استفاده میشه. اما چون پیانو گستره ی اکتاو زیادی داره، مجبور شدن از دو دسته خط حامل کنار هم استفاده کنن، که یکی واسه دست راست هست، و یکی برای دست چپ.

باید خدمت دوستای خوبم عرض کنم که بصورت کلی ما بیش از دو کلید داریم، که در تصویر زیر میتونین همشونو باهم ببینین:

اگر علاقه مند هستین که راجب کلید بیشتر بدونین، پیشنهاد میکنم که منبع این مقاله رو حتما مطالعه کنین. اطلاعات خوبی در زمینه ی سازهای مختلفی رو هم در اختیار شما عزیزان قرار میده. در آخرین تصویر، و این منبع، با کلماتی روبرو میشین مثل تنور، باریتون و غیره، که در مبحث تئوری موسیقی بیشتر با این مسائل آشنا خواهید شد.

شاد باشید و سلامت دوستان خوبم.

بداهه نوازی با پیانو

عنوانِ این مطلب، واسه خیلیا خیلی خیلی ترسناکه!! فکر کن، نشستی پشت یه پیانو، یه جمعیتی هم داره نگات میکنه، حالا باید بدون اینکه قطعه ای رو قبلا تمرین کرده باشی، همزمان با ساختنش توی ذهنت، باید اجراش هم کنی! تازه اجرات باید جوری باشه که نُت ها رو اشتباه نزنی ((اشتباه نزنی!! فکر کن!!! اصلا چی داری میزنی که اشتباه نزنی!!!))

خوب توی این پست، راجب بداهه نوازی در پیانو موضوعاتی رو مطرح می کنم.

به دو نکته ی زیر دقت کنین دوستان:

1) بداهه نواز دانش و توانایی های یک آهنگساز تمام عیار و حرفه ای را دارد. 

2) بداهه نواز تمام مراحلی که آهنگساز معمولی باید بصورت آکادمیک در مدت زمان قابل ملاحظه ای طی کند تا به یک اثر هنری برسد را در ذهن خود می پروراند و در حین اجرای موسیقی طی کرده آنرا اجرا می کند. (منبع)

در همون منبع قبلی، از باخ، شوبرت، موتزارت، بتهون، دبوسی، لیست، شوپن و برامس بعنوان بداهه نوازان حرفه ای تاریخ پیانو یاد کرده، که پیشنهاد میکنم حتما مطالعه کنین دوستان.

خوب، حالا سوال اینجاست: چطور میشه یک اجرای بداهه داشت؟ آیا نکاتی هست که راهنمای ما در این زمینه باشه؟ اصلا تلاش برای بداهه نوازی به درد ما میخوره؟

در جواب، از آخر میام به اول. 

تا حالا شنیدین که میگن: "سنگ بزرگ نشانه نزدنه"؟ خوب، باید خدمت شما عرض کنم که من چندان اعتقادی به این مطلب ندارم!! میدونین چرا؟ چون اگر شما به کاری علاقه داشته باشین، و واقعا بخواین در اون موفق باشین، پس موفق خواهید بود. انتخاب یک مسیر، شما رو به حرکت میندازه، و خود حرکت یقینا توش یادگیری مسائل گوناگون و بیشماری داره. اگر هدف شما بداهه نواز بودن هست، در این مسیر خود به خود این مطالب رو یاد خواهید گرفت: قطعات بیشماری از آهنگسازان مشهور رو خواهید شنید، گام ها رو خوب یاد میگیرین، آکوردها رو هم خوب یاد میگیرین. این سه تا شرط بداهه نواز شدن هستن.

خوب، حالا میریم سراغ قدم هایی که باید برداریم، تا بتونیم بداهه نواز بشیم. (منبع)

1-     تا میتونین قطعات آهنگسازان مختلف رو مطالعه، بررسی و اجرا کنین، تا در زمان اجرای خودتون یوقت بصورت ناخواسته از اونا تقلید نکنین.

2-     گام ها رو یاد بگیرین. یادگیری گام ها یکی از اصول پیشرفت در نوازندگی هر آلت موسیقی ای هست. در همین وبلاگ هم تاپیکی با عنوان گام شناسی هست که در اون به تفصیل از تک تک گام ها صحبت خواهد شد. هر گامی، یک اصول ساخته شدن داره. چه ماژور، چه مینور، یک قانون ثابت برای ساخته شدن اون گام هست. گام بصورت کلی یعنی کلیدهایی که میتونین با هم توی یه اجرا، بنوازینشون. یقینا وقتی این مطلب رو بدونین، اگر قطعه ای هم توی ذهنتون نباشه، فقط کلیدهایی که باید فشار داده بشن رو بنوازین، خودش میشه یه موسیقی بداهه!! میخواد قشنگ باشه یا نباشه.

3-     آکوردها رو یاد بگیرین. آکورد یعنی فشردن تعدادی از کلیدهای پیانو با هم. که این هم قانون داره واسه خودش، و با یادگیریش راحت میتونین اگر آکوردی یادتون رفت اونو بگیرین روی کلیدهای پیانو. یقینا با ممارست و تکرار آکوردها، توی ذهنتون حک میشن و هر بار لازم نیست که قانون ساخته شدن آکوردهای مختلف رو به خاطر بسپرین. در بحث آکوردها، بصورت کامل توضیح خواهم داد مباحث مربوط بهش رو.

4-     به عدد انسان های روی زمین، تکنیک برای بداهه نوازی هست! در ادامه چندتا از تکنیک های پیشنهاد شده رو معرفی میکنم دوستان:

a.                                                  تکنیک اول

1)                       بشینیم پشت پیانو و فقط کلیدهایی رو فشار بدیم که توی یک گام هستند.

2)                       دست چپمون بصورت همزمان آکورد بگیره، آکوردهایی که در اون گام هستن. بصورتی که: هرچه پیش آید، خوش آید.

3)                       با دست راستمون یه ملدوی رو اجرا کنیم. لازم نیست از قبل بدونیم، فقط توی گام مورد نظر باشه.

4)                       وقتی به یه روند خو گرفتیم، حالا کلیدها رو عوض کنیم، بریم یه اکتاو بالاتر، یا پایین تر، که آهنگمون رنگ و بویی بگیره.

                                                          تکنیک دوم

1)                       در هر میزان، حالا میخوایم کل قطعه بصورت چهار چهارم باشه، یا هر حالت دیگه ای که دلتون میخواد، با دست چپمون یه آکورد رو بگیریم. مثلا میزان اول آکورد اول در گام مربوطه، میزان دوم یه آکورد دیگه و به همین شکل ادامه میدیم.

2)                       با دست راستمون هم یه ملودی دلخواهی در همون گام بنوازیم، که نت های همون آکورد دست چپ رو داشته باشه.

3)                       این روند رو تا زمانی که مسلط بشیم به قضیه ادامه بدیم.

                                                    تکنیک سوم

1)                       با جون و دل کتاب هانون رو تمرین کنیم!!! توی این کتاب، بعد از تمرین دادن انگشتان، میره سراغ گام های پیانو، که بصورت دو دستی اجرا میشن. پس از یادگیری اجرای گام ها بصورتی که تعریف شده، سعی کنیم همون گام ها رو بصورت های مختلف دیگه ای که دلمون خواست اجرا کنیم.

2)                       سعی کنیم یه بازی با دستامون راه بندازیم. یعنی مثلا دست چپ یه ملودی دلخواه بزنه، بعد سعی کنیم همون ملودی رو با دست راست بزنیم. نیازی نیست که ملودی های طولانی و سخت رو از اول تمرین کنیم، از ملودی های دو یا سه نُتی شروع میکنیم، و گسترشش میدیم. یقینا باید توی یه گام خاص باشن.

d.                                                 تکنیک چهارم

1)                       سعی کنیم واسه آکورد گیری، فقط به نُت اول یا نُتِ آخری که در یک میزان با دست راستمون مینوازیم دقت کنیم، و آکورد اون نُت رو بگیریم.

2)                       میشه که جای دستهای آکورد گیرنده و ملودی یا آرپژ نوازنده رو جابجا کرد. یعنی با دست راست آکورد گرفت، و با دست چپ ملودی زد.

خوب دوستان، کُلّی کار گفتم، آره؟! خیلی زمانبر هست، آره؟! بله دیگه!!

اینا یعنی حداقل ده سال تلاش و تمرین با پیانو، یعنی یه اراده ی قوی واسه یادگیری پیانو، نه فقط واسه کلاس گذاشتن و یا خودنمایی، که متعسفانه خیلیا گرفتارشن.

کسانی رو میشناسم که در سنین بالا، غبطه ی این رو میخورن که چرا یادگیری یه وسیله ی موسیقی و نوازندگی یه ساز ساده رو هم، تا زمانی که میتونستن، انجام ندادن!! دوستان پیانیست، قدر پیانو یا اُرگی که دارید رو بدونین، و زندگی خودتون رو با اون رنگ آمیزی کنین، که دنیا خیلی زودگذره.

بدرخشین عزیزان، بدرخشین...

کلیدهای سیاه پیانو

در این قسمت قصد دارم راجب کلیدهای سیاه پیانو صحبت کنم، و ببینیم بین اینها با کلیدهای سفید چه تفاوتی وجود داره.

قبل از هر چیز، اگر پست " شناخت کلید های پیانو، و نت های مربوط به آن ها "رو مطالعه نکردن، اول پیشنهاد میکنم حتما اون رو بخونین، بعد ادامه ی این پست رو ببینین.

برای فهم کلیدهای پیانو، ابتدا باید معنی "پرده" رو فهمید، و قبل از اون معنی "اکتاو" رو. به تعریف زیر از "اکتاو"، که از سایت ویکی پدیا گرفتم دقت کنین دوستان:

" اُکتاو (به انگلیسی ( Octave :گاه به اختصار به صورت 8ve و P8 نیز نوشته می‌شود در زبان لاتین یعنی عدد هشت. اکتاو در موسیقی نشان دهنده ی هفت نُتِ پایه‌ای Do, Re, Mi, Fa, Sol, La, Si  موسیقی و نت هشتم که تکرار نت Do اول با فاصله نت هفت است، می‌باشد. هر ساز دارای دامنه خاصی از لحاظ تکرار این نت‌ها می‌باشد و دامنه سازها را اغلب با شمارش مجموع این هشت نت که برابر با یک اکتاو می‌باشد می‌سنجند. بدیهی‌ست که سازهای مختلف دارای تعداد اکتاوهای مختلف می‌باشند.

در واقع بازه­ی اصوات موسیقی به زیربازه­هایی به نام اکتاو بخش می­شود. یک اکتاو بازه فرکانسی را شامل می­شود که فرکانس انتهای آن دو برابر فرکانس ابتدای­ آن است. پس فرکانس هر نت ۲ برابر فرکانس نت هم­نام خود در اکتاو قبلی است (برای نمونه لا در اکتاو ۳ فرکانس ۴۳۷ هرتز، و لای اکتاو ۴ فرکانسی برابر ۸۷۴ هرتز دارد). فرکانس نت­هایی که با فاصله­ی یکسان از نظر موسیقی به ترتیب دنبال هم قرار می­گ‌یرند، تشکیل تصاعد هندسی می­دهند. "

بصورت خلاصه میشه گفت: یک اکتاو، یعنی هفتا نُت الفبای موسیقی، به اضافه ی هرچی کلید سیاه بینشون هست، روی پیانو. یعنی همون عکس زیر، که قبلا هم دیدین:

خوب، حالا تعریف پرده:

" در سیستم کلاسیک، یک اکتاو به دوازده فاصله برابر تقسیم می‌شود که به هر یک از این فواصل یک نیم‌پرده گفته می‌شود، و جمع هر دو نیم‌پرده را یک پرده می‌گویند. "

بازهم به صورت ساده تر میشه گفت: بجای استفاده از کلمه ی "فاصله" بین کلیدهای پیانو، میگن "پرده". این واژه در آلات موسیقی دیگه هم استفاده میشه. ولی نکته ای که مهم هست اینه که در پیانو، بین هر کلید با کلید کناری، نیم پرده فاصله هست، نه یک پرده. به عکس زیر دقت کنین دوستان:

طبق این عکس، ما میفهمیم که بین کلید دو، با کلید سیاه بعدیش نیم پرده فاصله هست، از اون کلید سیاه تا کلید سفید بعدی که میشه ر، اونم نیم پردست، به همین تریتیب بین کلید ر تا کلید سیاه بعدیش نیم پرده فاصله هست، و ... . طبق این روند قطعا بین کلید می با کلید فا میشه نیم پرده فاصله، بین کلید فا و کلید سیاه بعدیش نیم پرده، بین کلید سل با  کلید لا میشه یک پرده (که حاصل جمع نیم پرده + نیم پرده هست). در آخر هم بین کلید سی و کلید دو در اکتاو بعدی هم نیم پرده فاصله هست.

حالا واسه اینکه هی نگن "کلید بعدی بعد از مثلا کلید دو"، میان و اسم گذاری میکنن کلیدهای سیاه رو. البته با توجه به جهت حرکت شما از کلید سفید کناری به کلید سیاه مورد نظر! مثلا: اگه از سمت کلیدهای بم، از روی یه کلید سفید برید روی یه کلید سیاه، اسمش رو با نام همون کلید سفید میخونین، اما جلوش میگین "دیِز". مثلا: اگه از روی کلید دو برم به سمت کلید سیاه طرف راستش، اون کلید سیاه میشه دو دیز. حالا در نظر بگیرین روی کلید لا هستیم، اگه بریم به سمت راست، کلید سیاه بعد از کلید لا اسمش میشه لا دیز، و اگه بریم به سمت چپ، اسمش میشه لا بِمُل. سادست. به عکس زیر دقت کنین دوستان عزیز:

علامت دیز شارپ ( # ) هست، و علامت بمل هم یه حرف b انگلیسی کوچیک جلو هر حرف نشون دهنده ی نُت. درست مثل عکس بالا.

حالا وقتی خوب دقت کنیم میبینیم که دو دیز، همون ر بمُل هست. یعنی اسم این کلید متناسب با جهت حرکت ما از سمت راست به چپ، یا چپ به راست مشخص میشه، که کاربردش در مسئله ی گام ها هست که در مرحله ی بعدی خدمت دوستای گُلَم توضیحاتش رو مفصل خواهم آورد.

شاد باشین و سلامت عزیزان

تسلط

امان از دست این ژاپنیا!!!

هشت نفر، روی دوتا پیانو؟!! چند نفر به دو نفر؟؟!!!

به این میگن تسلط، خودباوری، تمرین، تمرکز...

دوستان دقت داشته باشین، با تمرین مداوم هیچ کاری نشد نداره. توی نوشته هام، چند وقت پیش، اشاره به این مطلب داشتم که داشتن کسی که همزمان با شما، یا همراه با شما مشغول به تمرین پیانو باشه، جزو موهبت های فوق العاده ای هست. توی این کلیپ میتونین تاثیرش رو ببینین.

اجرای قطعه ی زیبایی توسط هشت نوازنده پیانو

یک نکته ی خیلی خیلی ظریف، اما قوی!!

دوستای خوبم سلام.

تنها کسی که میتونه شما رو در یادگیری پیانو کمک کنه، در اصل، خودتون هستین! منظورم چیه؟! میگم الان خدمتتون.

خیلی ها چون پیانو یک ساز کلاسیک هست، و نیاز به هماهنگی دوتا دست داره، میترسن از این ساز! جاهای مختلفی هم نوشته شده و گفته میشه که سخت ترین ساز هست. خوب باشه!  این دلیلی واسه ترس ما انسان ها، که سازنده ی اون هستیم نیست! مگه نه اینکه مغز ما پیچیده ترین چیزی هست که روی کره ی زمین وجود داره؟ پس میتونه پیچیده ترین چیزها رو تحلیل و پردازش کنه.

قدم مهمی که باید برداریم قبل از دست زدن به پیانو، اعتماد به نفس هست. بگین: میشه، کاری نداره! تمرین میخواد فقط. هیچ کاری بدون تمرین و برنامه ریزی که درست نمیشه، اینم یکیشه.

پس نگین که سخته، بگین تمرین کم باعث میشه نتونم درست اجرا کنم، و بعدش تمرین کنین و به خودتون اعتماد داشته باشین دوستای خوبم 

کوچیک شما،

احمدرضا...