چند نکته ی فوق العاده در یادگیری پیانو (3)

دنباله ی نکاتِ ظریف و لطیفِ تمرینِ پیانو: (منبع)

**توضیح اینکه، اول باورهای اشتباه نوشته شده، و بعد توضیح داده شده که چرا اشتباهن این باورها**

11- "من اصلا نباید روی صفحه ی نُت چیزی بنویسم، یا علامتی بذارم. صفحه ی نُت باید کاملا تمیز و مرتب باشه، حتی اگه نکته ای هست که یادم بره، نباید اونو علامت بذارم". دوستان عزیز، یادگیری موسیقی رو به هر شکلی که به شما کمک میکنه، داشته باشین. خودتون رو اصلا محدود به روشِ خاصی برای یادگیری نکنین. مثلا: اگه لازمه که نکته ای رو پر رنگش کنین توی برگه ی نُتِ خودتون، این کار رو انجام بدین. با این کار نقاط ضعف و اشتباهاتتون پر رنگ جلوی چشماتون هستن، تا دقت بیشتری روی اونا داشته باشین. اگه آکوردی، گامی، نُتی هست که اسمش هی فراموشتون میشه، اسمش رو بنویسین، یا با علامتی مشخصش کنین. بعد از چند وقت که ذهن متذکر شد، دیگه توی یادش میمونه، و فراموشتون نمیشه. از مداد استفاده کنین، تا وقتی مشکل شما رفع شد، بتونین نوشته هایی رو که دیگه نیازی بهش ندارین پاک کنین.

12- "مجبور کردنِ یه بچه واسه یادگیری پیانو، به نفع خودشه!!، بعدا که یاد گرفت، از ما تشکر میکنه". خوب ممکنه که داستانِ زندگی بتهوون رو شنیده باشین، یا فیلمِ Immortal Beloved رو که در مورد بتهوون هست، دیده باشین. بتهوون از کسایی بود که با کتک و زور و زجری که از پدرش دید، پیانو رو هر روز و با فشار تمرین میکرد. چون پدرش در دربارِ مینواخت، میخواست پسرش هم دنباله روِ کارِ پدرش باشه. یکی از مسائلی که هنوز بصورت قطعی مشخص نشده، دلیلِ کر شدنِ بتهوون  هست. یکی از حدس ها اینه که از تاثیر کتک های زیادی که از پدرش خورده، کر شده باشه!! اگه داستانِ زندگیش رو دنبال کنین، میبینین خودِ بتهوون شاگردی داشته (به روایتی پسر خودش) که اونو به زور مجبور به یادگیری میکرده و سخت میگرفته بهش. ولی داستانِ پسرش دیگه مثل خودش نشده، چون پسره کلا زده شده از پیانو، و از پیشش فرار کرده!! نتیجه: محدود کسایی هستن که تحت فشارهای زیاد، توی مسیر یادگیری پیانو میشن بتهوون !! بیشتر افراد زده و خسته میشن. پس این تفکر اشتباه دوستان.

13- "اولین باری که بتونم با هر دوتا دستم، یه قطعه رو اجرا کنم، دیگه از اون به بعد باید همیشه دو دستی تمرین کنم، و دیگه نیازی به این نیست که اول یک دستی قطعه رو بررسی کنم". این تفکر به سختی اشتباهه!! خیلی خیلی هم اشتباهه! به قطع و یقین، هستن نوازندگانی که به چنان قدرتی در نوازندگی، و خواندنِ نُت های نوشته شده ی پیانو رسیدن، که با دیدنِ نُت، راحت با دو دست اونو اجرا میکنن، ولی نه همه. یقینا واسه قطعات پیچیده، ما اول باید دست ها رو بصورت جداگونه با نُت آشنا کنیم، بعدش دو دستی قطعه رو اجرا کنیم. جالب اینجاست که بدونین افراد حرفه ای، حتی اگر قطعه ای رو به خوبی بتونن دو دستی بنوازن، واسه مرورِ توانایی خودشون اول میان و قطعه رو یک دستی بررسی میکنن! حتی قطعاتی که چندین سال هست دارن مینوازن. دلیلش هم تمرکز بیشتر هست، که روی یک دست بصورت صحیح بوجود میاد، و اجرای صحیحِ قطعه رو به حافظه، برای استفاده ی از هر دست، منتقل می کنه.

14- “هر قطعه ای که بتونم به راحتی روی پیانو اجرا کنم، مخصوصا واسه بار اول، حتما داره اشتباه اجرا میشه!! پیانو ساز سختی هست و باید اولین باری که یه قطعه رو اجرا میکنم سختی بکشم!!" اگه اجرای نُتی روی پیانو واستون راحت شده، این به اون دلیله که شما دارین درست انجامش میدین!!! دقت کنین، اگه موقع اجرای یک قطعه احساسِ درد در دست یا کمر یا گردن یا هر جای دیگه از بدنتون کردین، بفهمین که دارین اشتباه تمرین میکنین. نباید هیچ نمونه فشاری روی هیچ قسمتی از بدنِ شما بیاد. درد در دست، یعنی تمرینِ اشتباه. یا تمرینِ بیش از حدِ توانِ بدن در اون روز. اگه احساسِ درد در هر عضوی از بدنتون کردین، سریعا تمرین رو قطع کنین، و بررسی کنین که چرا درد گرفته بدنتون. ادامه دادنِ تمرین در این حالت ها در نهایت به بیماری هایی در دراز مدت دچارتون میکنه، که ممکنه بعدش اصلا دیگه نتونین حتی پُشت پیانو بشینین!! مراقب باشین.

15- "اگه من انگشتای بلند و باریک و کشیده ای نداشته باشم، اصلا نمیتونم پیانیست خوبی باشم". پیانیست های بزرگی، با انواع و اقسامِ شکل های انگشت وجود داشتن و دارن. این یک باوری هست که خیلی ها میگن، اما صحیح نیست. اگه بخوایم واسه ی انگشت، یه شکلی تصویر کنیم که واسه پیانو خیلی خوب باشه، میشه انگشتی که مخروطی باشه!! اجرای قطعات پیانو، اینجوری نیست که فقط انگشت در حرکت باشه، این وزنِ دست هست که باید روی تک تکِ انگشتان، موقع اجرای قطعات وارد بشه، و باعث بشه که کلاویه به سمت پایین بره، و چکش بخوره روی سیم، و صداش در بیاد. مفهمومِ اجرای p و f (پیانو و فورته) دقیقا همینه. شما با انگشت ضربه نمیزنین، بلکه وزنِ دست رو در زمانِ وارد اومدن به روی انگشت کنترل میکنین، که باعث میشه صدا آروم باشه، یا بلند. پس انگشت، و دست باید وزن داشته باشن، نه دراز باشن و کشیده. اتفاقا کسایی که انگشتای خیلی کشیده دارن، خطاهاشون در اجرای قطعات، در طول مدت یادگیری، بیشتره!! چون احتمالِ گیر کردنِ انگشتای بلندشون بین کلیدای سیاه و سفیدِ پیانو هست.

16- "من زمانی میتونم به آهنگ سازی فکر کنم، که تئوری موسیقی رو به خوبی یاد گرفته باشم، و بعدش بیام و روی مسائلی مثل آهنگ سازی، بداهه نوازی و چیزای این چنینی سعی و تلاش کنم". از همین ابتدا، هر جایی از یادگیری پیانو که هستین، شروع کنین به اجرای قطعاتی که خودتون ساختین، یا اصلا سعی کنین بداهه نوازی کنین! با تفکراتِ اینچنینی جلوی رُشدِ خودتون رو نگیرین. بداهه نوازی ای که آهنگ سازای بزرگ انجام میدن، بر اساسِ اصول و قواعد گام ها و آکوردها و زیر و بمی مختلفِ قواعدو مسائلی هست که طی سالیان سال یاد گرفتن. بداهه نوازی شما، شامل اون شکل نمیشه، ولی یه شکل دیگه داره، که بهش میگن "احساسی". این دقیقا نوعی از موسیقی هست که "به دل می نشیند" چرا؟ چون "از دل بر می آید"!! شما همزمان با یادگیری تئوری، بصورت عملی هم مغزتون رو درگیر میکنین، آهنگی میسازین، و طی مرورِ زمان قواعد مختلف رو یاد میگیرین، و میتونی واسه بهبودِ آهنگتون ازش استفاده کنین. امروز آزمایش کنین، و از تجربش لذت ببرین دوستان.

تا صحبتی دوباره، شاد باشین و سلامت.

البته، ادامه دارد...

مباحث مرتبط:

چند نکته ی فوق العاده در یادگیری پیانو (1)

چند نکته ی فوق العاده در یادگیری پیانو (2)